Lucian od samego początku należał do klasy strzelców. Początkowo zaprojektowany był w uniwersalny sposób, pasujący do każdego stylu gry, jednak obecnie granie nim skupia się przede wszystkim wokół jego umiejętności.
Cechą charakteryzującą Luciana jest niewielki zasięg ataku, rekompensowany jednak przez doskok o stosunkowo niewielkim czasie odnowienia. Zapewnia mu to wyjątkową mobilność na polu bitwy i ułatwia odpowiednie ustawienie się, dzięki czemu będziemy mogli wykorzystać pełen potencjał innych umiejętności.
Ze względu na taką, a nie inną charakterystykę, Kleryk Broni spisuje się najlepiej w kompozycjach agresywnych, kiedy nie jest zmuszany do przyjmowania od rywali ciosów na zasięg, lecz wtedy, gdy może skorzystać na linii ze swojego potencjału. Nie zaklasyfikowałbym go raczej do grona hypercarry, ponieważ w późniejszej fazie gry znacząco spadają jego możliwości walki z bruiserami (mimo że skutecznie unika śmierci) w porównaniu do Jinx czy Cock’Mawa.

• Krótki zasięg ataku w porównaniu do innych AD carry (500 jednostek)
• Sprawia wrażenie skomplikowanego przy pierwszych grach
• Wymaga „szybkich palców”
• Nieefektywny bez many

Standardowa strona na AD postacie korzystające z umiejętności do zadawania obrażeń. Zwiększenie bonusowych obrażeń od ataku jest nieopłacalne w porównaniu do innych specjalizacji i nie jest zalecane w obecnej mecie, a szczególnie w buildach skoncentrowanych wokół prędkości ataku.
Możliwe modyfikacje: przełożenie punktu w pierwszym rzędzie dla dodatkowych obrażeń (lewa strona) lub zamiana na skrócenie czasu odnowienia.

Kolejność rozwijania umiejętności

R > Q > W > E

Takie ustawienie pozwala wyciągnąć z Luciana jak najwięcej. Rozwijanie na początku czegoś innego niż R lub Q jest nierozsądne, więc wszystko sprowadza się do różnic między W a E. Maksowanie tego pierwszego zapewnia dodatkowe obrażenia oraz skraca czas odnowienia, zaś w przypadku dasha jest to jedynie obniżenie CD o sekundę.
Czasami, szczególnie w grach, w których posiadamy przewagę, można pominąć rozwijanie W do pewnego momentu i zainwestować kilka punktów w E dla ulepszonej mobilności i bezpieczeństwa.
Zwyczajne pierwsze cztery poziomy: Q (lub E), E (lub Q), Q, W. Grając na linii z Braumem można zastanowić się nad wzięciem na trzecim poziomie W dla dodatkowej aktywacji pasywa.

Czary przywoływacza

+

Przy obecnym stanie Czarów ryzykowanie z jakimś innym ustawieniem jest zwyczajnie nieopłacalne. Uzdrowienie zapewnia nam dodatkową mobilność oraz jest nieocenione w ratowaniu życia; podobnie sprawa ma się z Flashem.
Oczyszczenie raczej nie ma racji bytu na Lucianie, który jest wystarczająco mobilny, żeby poradzić sobie bez niego. Na Barierę można spojrzeć od czasu do czasu podczas walczenia z Tristaną.

Nie wyobrażam sobie innego startu w obecnej mecie. Jest tu niewiele do dodania, po prostu najbardziej opłacalny zestaw, z którym startuje każdy. Deklasuje Long Sword i inne tego typu wynalazki.

/ /

Decyzja, który z tych przedmiotów wybierzemy na początku będzie zależeć od naszego powodzenia na linii. Jeśli mamy wystarczająco złota na BF Sworda i kilka miksturek (o których nigdy nie zapominamy), to śmiało możemy w niego zainwestować, w innym przypadku ograniczamy się do Pickaxe’a.
Drugą, opcjonalną ścieżką jest lifesteal, z którego jednak będziemy mogli jedynie zbudować BotRK-a (lub BT, ale o tym później), więc jeśli nie lubimy tego przedmiotu, to po prostu wstrzymujemy się z zakupem.
Z opcjonalnych możemy dokupić drugiego Dorana (tymczasowa, ryzykowna inwestycja w mocniejszą linię) lub buty (traktowane raczej jako bardzo sytuacyjny przedmiot do skracania dystansu, w większości sytuacji nam niepotrzebny).

1.

Jeśli chodzi o skuteczność, ten build nie ma sobie równych. Podzielony jest na dwa skoki siły – pierwszy po dosyć drogim IE oraz drugi po troszeczkę tańszym Statikku. Duże obrażenia, wystarczająca prędkość ataku oraz dodatkowy pasyw ze Statikka będą czyniły nas najgroźniejszym w wiosce.
Taki zestaw z butami oraz jednym (normalnie)/dwoma (jeśli nasz support nie zapewnia sustainu) Doranami powinniśmy mieć około 25. minuty.

2.

Jeśli zdecydowaliśmy się wcześniej na lifesteal, to możemy spróbować tej ścieżki. Zapewnia jedne z najwyższych możliwych do uzyskania dwoma przedmiotami obrażeń, ale jest niesamowicie droga. Różnice między BotRK-iem jako pierwszy przedmiot w zamian za Infinity są dosyć istotne i trzeba wypróbować obu ścieżek, by się przekonać do obu stylów.

3.

Najbardziej agresywne ustawienie ze wszystkich istniejących, stwarzające możliwość otrzymania dużej nagrody kosztem ryzyka podobnego poziomu. Zazwyczaj możemy pozwolić sobie na nie jedynie w sytuacji, gdy jesteśmy jednym z ogniw potężnej maszynki do zabijania i nawet jeśli ten styl gry nie wypali, naszej drużynie nie zabranie obrażeń. Warto zwrócić uwagę na fakt, że te przedmioty zmuszają do innego zachowywania się w walkach niż wymaga tego gra standardowym AD carry.

4.

Trochę bezpieczniejsza wersja powyższego rozwiązania. Jako pierwszy przedmiot możemy złożyć Brutalizera, tym samym znacznie zwiększając nasze obrażenia w tej fazie gry. Youmuu jest bardzo opłacalnym przedmiotem, jeśli poprawnie zostanie wykorzystana jego część aktywna i to ona na kilka sekund będzie czyniła z nas czarnego Supermana.

5.

Jest to czysto sytuacyjny zestaw, stosowany przeciwko bezpośrednim zagrożeniom, czyli wszelkiej maści zabójcom oraz Twitchowi (patrz Przeciwnicy). W grach, w których podejście do przeciwników nie kończy się naszą automatyczną śmiercią nie polecam budowania tych przedmiotów, ponieważ znacząco ograniczają one nasze możliwości ofensywne.

Przedmioty ofensywne, którymi powinniśmy uzupełniać nasz build z malejącym priorytetem.
W przypadku butów polecam jako główny wybór Berserki, składane po drugim lub w trakcie budowania drugiego dużego przedmiotu w naszym buildzie. Niektórzy biegają z Ionianami, lecz osobiście nie przypada mi do gustu ten styl gry.
Last Whisper powinien znaleźć się w każdym zestawie na trzecim lub czwartym miejscu (można go opóźnić na rzecz kradzieży zdrowia, jeśli wrogowie nie przesadają z pancerzem).
Trinity nie jest najlepszym przedmiotem na „nowym” Lucianie, ponieważ wykonując szybkie combo nie będziemy mieli możliwości kilkukrotnego aktywowania pasywa z tego przedmiotu.

Defensywny przedmiot, zazwyczaj jako czwarty wybór; całkowicie opcjonalny, w większości gier niepotrzebny.

Tak jak już wielokrotnie podkreślałem we wcześniejszych sekcjach poradnika, musimy grać agresywnie praktycznie od samego początku. Od czwartego poziomu, gdy mamy dostęp do wszystkich 3 umiejętności lub już od wbicia poziomu trzeciego staramy się zdobyć zabójstwo, a przynajmniej zepchnąć z linii co najmniej jednego z wrogów.
Taka akcja musi być wykonana z przekonaniem, że stosunkowo szybko pozbędziemy się jednego z przeciwników lub wycofamy się po uzyskaniu przewagi na linii. Praktycznie całe obrażenia Luciana pochodzą z jego umiejętności o dosyć wysokich czasach odnowienia, co oznacza, że zbyt agresywne zagranie uczyni nas bezbronnymi w niekorzystnej dla nas sytuacji.
Do wymian na linii stosuj Q po creepach lub agresywnie użyte E (nie rób go nigdy bezpośrednio w przeciwnika, chyba że planujesz go zabić; przy obu metodach patrz Porady). Jeśli nie masz pełnej kontroli nad linią, używaj W do dobijania stworów oraz jednoczesnego obijania przeciwnika.

Ze względu na niski zasięg ataku Luciana, jest on dosyć mierny w niszczeniu wież, jeśli w okolicy są przeciwnicy. Staraj się jak najwcześniej przekształcić przewagę zdobytą na linii w globalne złoto. Nie bój się forsować walk ze swoim supportem oraz junglerem – korzystaj jak najczęściej z jego pomocy, Lucian jest wspaniały we wczesnych bitwach. Zwykle Twoją strategią na walkę powinno być szybkie wyeliminowanie jednego z rywali z pomocą midera. Można z tego wywnioskować, że aplikowanie innej niż zwykle filozofii „Zabij jednego, a później resztę”, zamiast „Zadaj jak najwięcej obrażeń”, jest w przypadku Luciana bardzo opłacalne.
Bardzo ciężko będzie Ci grać, jeśli Twoja drużyna postanowi, że KDA jest dla nich ważniejsze niż wygranie gry. Pasywny styl zespołu posiadającego Luciana zwykle kończy przegraną, a to ze względu na jego słabe late game w porównaniu do innych strzelców. Czasami wspaniała mechanika nie wystarcza by wygrać grę, w której mamy przewagę i element psychologiczny będzie powodem przegranej.

Im dłużej będzie trwała gra, tym mniej polegaj na stosowaniu swoich umiejętności jako główne źródło obrażeń. Stosuj je głównie do aktywowania pasywa oraz sprawdzania krzaków. Wykorzystuj ulti jako niezwykle potężne narzędzie do obijania przeciwników przed i po walce, ulepszając je za pomocą Youmuu, jeśli takowe posiadasz. Bądź bardzo ostrożny z dashowaniem się w przeciwników; nie pozwól pewności siebie wziąć góry nad rozsądkiem.
Nie przeceniaj zbytnio swoich możliwości burstowania oponentów. Wiele postaci jest w stanie zwykłymi atakami wyciągnąć więcej obrażeń niż Ty pełnym combo (Kog, Vayne, Trist) i walka 1v1 z nimi będzie w pełni zależna od liczby uderzeń krytycznych, które zapewnią Ci Twoje przedmioty.

Kontrowanie

Siła Luciana jest dosyć równomiernie rozłożona w czasie. Na samym początku gry zależy ona w ogromnej mierze od postaci stosowanych przez jego rywali – jeśli mamy możliwość uzyskania przewagi poprzez agresywną grę, powinniśmy jak najbardziej to zrobić. Na pewno zniszczenie go na linii będzie miało pozytywne skutki, jako że jest on wyjątkowo słaby w grze defensywnej.
W znacznej większości gier Lucian nie będzie specjalnie chroniony, a to ze względu na jego charakterystykę samodzielnego, agresywnego prowadzącego. Mając to na uwadze, przy odrobinie szczęścia uda nam się złapać go w niekorzystnej pozycji oraz zabić, zanim ktokolwiek zdąży zareagować.
Poradzić sobie z Lucianem, który za całe oddane przez Twój bot lane złoto mógłby nakarmić pół Afryki, nie jest łatwo. Jego obrażenia są zadawane w seriach ograniczanych przez jego 3 główne umiejętności i przetrwanie takiego combo daje chwilę na reakcję, gdzie zazwyczaj Kleryk Broni znajduje się bezbronny bardzo blisko przeciwników.

Draven uśmiechnął się triumfalnie i zamachnął się, już mając posłać wirujący topór prosto w plecy uciekającej w popłochu Ashe, gdy rzucona z krzaków ogromna kotwica zmiażdżyła jego głowę, rozbryzgując dookoła jej resztki. Widząc jak błyskawicznie i brutalnie jej partner z linii zakończył swój żywot Sona może i krzyknęłaby ze strachu, gdyby nie to, że była niema. A nawet gdyby była w stanie coś powiedzieć, to i tak potężny cios kotwicy skutecznie jej to uniemożliwił, odsyłając na spawn.
– Lalali lalilo lalila – zanucił Nautilus, wesołym krokiem zmierzając na środkową aleję w poszukiwaniu kolejnej ofiary.

• Nautilus jest niezwykle męski i chętny do walki, więc frustrują go różni tchórzliwi „bohaterowie” turlający się dookoła niego i miotający zaklęciami na wszystkie strony.
• Zanim Nautilus wykupi odpowiednie ulepszenia do swej kotwicy wielu podstępnych wojowników może chcieć czaić się na niego w mroku lasu i podstępnie wbić mu nóż w plecy.

To standardowy zestaw umiejętności, które nabywa Nautilus przed wyruszeniem do walki. Skupia się on głównie na tym, jak przyjąć na klatę zadawane przez przeciwnika ciosy, dopiero później zaś tym, jak wprasować ich w ziemię.

Jeśli jednak Nurkowi nie zależy na dominacji przeciwników, a bardziej na regenerowaniu swych sił potrzebnych do osłaniania się tarczą i rozrywania ziemi wybiera on tę opcję.

Kolejność rozwijania umiejętności

R > W > E > Q

Choć zabrzmi to okrutnie, to samo wymachiwanie kotwicą nie zda się na wiele. Nautilus skupia się więc na zwiększeniu swych możliwości ofensywnych i obronnych oraz swej mocy rozrywania ziemi, tak by w walkach drużynowych skutecznie gromić wrogów, zaś dopiero później rozwija swój rzut kotwicą, który nawet niezbyt doskonały i tak jest potężny.

Czary przywoływacza

+

Potężny czar Błysku zrekompensuje niewielką zwinność Nautilusa oraz pozwoli mu wyrwać się cało z tarapatów, zaś Porażenie umożliwi skuteczniej likwidować kryjące się w dżungli potwory.

To Nurek zabiera ze sobą, gdy po raz pierwszy zmierza do dżungli. Ewentualnie może zakupić totem wizji zamiast soczewki, by ustrzec się przed wczesnymi atakami innych dżunglerów.

Gdy początek rozgrywki będzie pomyślny po pierwszym powrocie do bazy Tytan będzie w stanie zakupić te przedmioty. Gdy złota będzie mniej, rezygnuje on z dającego zdrowie klejnotu. Buty pozwolą mu na szybsze poruszanie się i lepsze wspomaganie sojuszników na liniach, a zwiększy przeżywalność.

Gdy rozgrywka nabierze już tempa, te przedmioty idealnie wspomogą Tytana Głębin. Sprawią, że będzie trudny do zabicia, jednocześnie dając my mały zastrzyk obrażeń i osłonią sojuszników . Czasem Nautilus decyduje się dopłacić niewielką sumę 200 sztuk złota, by kupić , które sprawią, że w walkach nie będzie łatwo od niego uciec.

Typowy zestaw przedmiotów posiadanych przez Nurka pod koniec rozgrywki. Oprócz wcześniej wspomnianych, doda jego umiejętnościom niezwykle potężną dawkę obrażeń, a da mu wytrzymałość komponującą się z jego tarczą i .

Alternatywy:
: Zwiększenie szybkości uderzania kotwicą nie zwiększy znacząco mocy Tytana, mała dawka odporności na czary też nie. Przedmiot raczej nieprzydatny.
: Poza przyjemną dawką zdrowia i mocy umiejętności daje niezbyt potrzebne spowolnienie niektórym umiejętnościom Nautilusa, z racji, że i tak przytrzymuje skutecznie wrogów w miejscu.
: Oferuje bardzo przyjemne wzmocnienia, jednak jej zakup Nautilus rozważa tylko wtedy gdy wie, że gra potrwa długo.
: Dobry przedmiot, Nurek może zastąpić nim Egidę jeśli nie zależy mu na sojusznikach. Jednak zwiększenie mocy leczenia raczej mu się nie przyda.
: Lepsza alternatywa dla przedmiotu opisanego powyżej. Daje niezwykle potężną tarczę blokującą czary przeciwnika, na które mało mobilny Tytan jest często narażony.
: Artefakt ten idealnie wspiera moc jednak zamiast potrzebnego zdrowia, oferuje niepotrzebną manę, a dodatkowe spowolnienie nie jest zbyt przydatne.
: Bardzo przydatny przedmiot, zwłaszcza gdy nasi sojusznicy posiłkują się magią. Boli jedynie to, że nie daje on tak potrzebnego Nautilusowi zdrowia.
: Dobra alternatywa dla , po ostatnich osłabieniach jednak nieco mniej opłacalna

Porzućmy dotychczasowy, nieco wydumany styl tego poradnika. Teraz chciałbym przekazać Ci, dlaczego tak bardzo lubię Nautilusa i dlaczego warto nim grać. Przede wszystkim nasz Nurek ma wprost niesamowite ganki, które praktycznie zawsze kończą się fragiem dla twojej drużyny. Wspaniała kontrola tłumu sprawia, że w trakcie teamfightów jest on w stanie dopaść do wrogich carry i wyłączyć ich z gry (dobrym narzędziem powstrzymującym wrogi kite są ). Cooldowny na jego umiejętnościach mogą przerażać, jednak Nautilus jest w stanie zadać sporo obrażeń, zwłaszcza gdy do jego tankowatego buildu dołączymy . Grając nim w dżungli powinieneś skupić się przede wszystkim na gankowaniu, a nie farmieniu, bowiem w niezwykle potężnej pomocy dla linii leży jego siła. Zwykle zaczynam robienie dżungli od Blue z W (po niebieskiej stronie też, może to uchronić nas przed invadem i zapewnić na dłużej pomocnego do gankowania reda), a potem ruszam na wiedźmy z dodanym E. Robiąc reda bądź czujny czy nikt nie próbuje ci go zabrać. Po pierwszym powrocie do bazy nie powinieneś bać się już counterjunglowania. Po redzie mam już poziom 3. i mogę zgankować bota lub mida, co często skutkuje First Bloodem. W późniejszej fazie gry twoim głównym zadaniem jest ochrona sojuszników i przyszpilenie wrogich carry. Ultem możesz zarówno świetnie inicjować, jak i powstrzymywać przeciwników. Tę samą rolę odstraszacza pełni też E. Jeśli chodzi o ogólny styl gry to przedstawiłem podstawy. Resztę postaram się zamieścić w poradach. A dlaczego właśnie Nurek? Jest to niesamowicie klimatyczna postać, grając którą możesz poczuć potęgę mocarnego, stalowego kolasa. Nautilus jest tym, na co wygląda. Powolnym potworem, z którym nie chciałbyś się zmierzyć twarzą w twarz. Często niedocenianym i pogardzanym w obecnej mecie, ale nie to jest przecież ważne…

Kontrowanie

Nautilus jest niezwykle potężny w walce zwarciu, tak więc by skutecznie go poharatać wystarczy jedynie atakować go z dystansu i nie zbliżać się do niewielką odległość. Warto też zaopatrzyć się w przedmiot (,), który zablokuje jego . Jeśli jednak specjalizujesz się walce wręcz poczekaj aż jego niezwykle silne zdolności będą potrzebowały czasu na odnowienie i dopiero wtedy zaatakuj.

Kha’Zix jest typowym asasynem, którego budujemy bardzo sytuacyjnie. Możemy grać nim zarówno jako główne źródło obrażeń drużyny, a także jako tank, stojący w pierwszej linii. Osobiście przetestowałem obie wersje i gram nim zazwyczaj troszkę pod DPS, a troszkę pod tankowatość. Co do ogólnego wyglądu postaci, uważam ją za najciekawszą w grze, a to ze względu na to, że ilekroć ulepszymy nasze ulti, zyskujemy także możliwość wyewoluowania (ulepszenia) naszej innej umiejętności. Jako że ulti ulepszamy trzykrotnie, w efekcie możemy wyewoluwać tylko 3 z 4 naszych skilli. Kha w teamfightach ma za zadanie wskoczyć w przeciwną drużynę, zabić lub przynajmniej bardzo osłabić przeciwnego carry, a następnie przeżyć, do czego świetnie nadaje się nasz skillset. Tą postacią możemy grać na midzie/topie, ale w tym poradniku skupimy się na Kha’Zixie w lesie.

• Mała ilość CC
• Jeżeli wskoczymy w przeciwników, a rywale kupują pink wardy, najprawdopodobniej nie przeżyjemy

Masteriesy, których używamy zawsze – tak jak wspominałem wcześniej, redukcja cooldownu bardzo się nam przydaje, oprócz tego mamy wszystkie statystyki potrzebne na Kha’Zixie – AD, Armor, HP.

Kolejność rozwijania umiejętności

R > W > Q > E

Prawdopodobnie nie ulepszalibyśmy ulti jako pierwszego, gdyby nie jeden mały szczegół – bez tego nie możemy ewoluować. Po R maksujemy W, jako iż daje nam dobrą przeżywalność w jungli i szybki clear, a po nerfach na Q jest od niego lepszym skillem. Dalej maksujemy właśnie Q, ponieważ E jest używane raczej tylko jako gap-closer, lepiej jest mieć więcej obrażeń.

Czary przywoływacza

+

Podstawowe ustawienie, którego używam zawsze, jako że mamy bardzo dobry, to tylko jeden dash. Flash często ratuje życie nam, bądź odbiera je przeciwnikowi. Oczywiście Smite jest w jungli używany zawsze.

Oczywiście tutaj nie ma co tłumaczyć, jest to podstawowy start prawie każdego junglera.

To powinniśmy mieć po pierwszym powrocie, ewentualnie jeśli starczy nam pieniędzy, możemy dokupić drugiego Long Sworda lub butki.

/ / /

Od początku – Mobility bierzemy, jeśli bardzo chcemy pomagać naszemu teamowi, słowem – być wszędzie. Tabi – rozwiązują problem z nafeedowanymi AD postaciami, Merce to alternatywa na postacie AP. Jeśli nie mamy w Runach cooldown reduction, decydujemy się z reguły na Ionianki.

To nasz przykładowy full build. Jedna uwaga – NIGDY nie robimy Black Cleavera od razu na drugi item. Robimy Brutalizer, z którego w późniejszej fazie gry powstaje Tasak.

To nasze alternatywne przedmioty. Bloodthirster – zamiast Hydry, GA – jeśli jesteśmy głównym źródłem obrażeń teamu. Jeśli przeciwnicy nie mają AP postaci, bądź nie robią one znacznych obrażeń, lepszym wyborem od MoM-a będzie Omen.

Kontrowanie

Nasz Kha’Zix to połączenie pokera oraz assassina. Przed teamfightem stara się jak najbardziej obić przeciwników ze swojego W, natomiast we właściwej części walki wskakuje we wrogiego carry i stara się go zabić. To co irytuje naszego robaczka, to zdecydowanie Exhaust, tak jak każdego assassina, oraz dobrze postawiony Pink Ward czy Oracle. Oczywiście nie lubimy także takich przedmiotów jak Zhonya czy Banshee, a dodatkowo takie umiejętności jak R Tristany lub R Lee Sina potrafią skutecznie powstrzymać nas od mordowania.

Nami jest supportem z dość dobrym range autoataków, co umożliwia nam skuteczny poke we wczesnej fazie gry, nie otrzymując przy okazji zbyt wielu obrażeń. Posiada ona świetny zestaw umiejętności, przydatny zarówno we wczesnych fazach gry jak i podczas starć drużynowych. Dobrze użyty ultimate potrafi znacznie zwiększyć nasze szanse na wygranie walki drużynowej.

Masterki utrzymujące balans między utility, a kapką AP, przy zachowaniu najważniejszych aspektów defensywnych.

Kolejność rozwijania umiejętności

R > W > E > Q

Jest to bardziej defensywna opcja, lecz nie najlepsza i nie jedyna. Osobiście polecam maxowanie W, ponieważ lepszy sustain zawsze się przyda.

R > E > W > Q

Ofensywna opcja to maxowanie E dla lepszego damage oraz slowa. Polecam maxować E w sytuacji, w której mamy po naszej stronie strzelca, który w jakiś sposób ulepsza swój auto atak np. pasywka Caitlyn lub wcześniej wspomniane Q Ezreala, ponieważ są oni w stanie w pełni wykorzystać potencjał naszego buffa.

Czary przywoływacza

+

Flash, jak wszyscy wiemy, jest uniwersalnym pickiem. Exhaust jest o wiele bardziej efektywny niż Ignite czy inny czar, ponieważ ma świetne zastosowanie ofensywne. UWAGA! Exhausta NIE używamy na enemy supporta, ani w celu zeslowowania kogoś.

+

Opcja dla bardziej pewnych siebie osób, które wiedzą, że są w stanie zabijać i poradzić sobie bez exhausta.

Przedmioty startowe

Najlepszym wyjściem jest zakup dzięki któremu każde uderzenie auto atakiem lub czarem pozwoli nam odłożyć dodatkowe złoto na ważniejsze itemy. Ulepszamy go według uznania, polecam jednak ulepszyć go do w miarę szybko, ponieważ zyskamy o 5 golda więcej niż ze zwykłego .Przy pierwszej możliwej okazji powinniśmy kupić oraz jednego , którego powinniśmy ustawić w tribushu.Po zakupieniu zmieniamy nasz trinket z na . Nie jestem za wczesnym kupowaniem butów, lecz gdy naprawdę lubimy posiadać MS możemy kupić .

Mid game

Gra nabiera rumieńców, powoli zaczynają się mniejsze i większe potyczki, w których może nam się przydać . Przy wielu denerwujących CC takich jak Morgany polecam kupić go niezwłocznie. Jeżeli chodzi o buty, najlepszym wyjściem wydają się być lub , gdy wiemy że otrzymamy jakieś CC, a nie możemy sobie pozwolić na śmierć. Nie możemy zapomnieć o aktywnym używaniu oraz kupowaniu . W międzyczasie możemy dokończyć składać .

Late game

Tutaj już przedmioty dobieramy do przeciwnego teamu. Jeśli w enemy teamie są postacie takie jak , powinniśmy pomyśleć o budowie Frozen Heartha. Gdy przeciwnicy mają potężne umiejętności takie jak ulti AP, powinniśmy przemyśleć zakup Banshee.

Wielokrotnie było pisane o tym, jak bardzo Nami potrafi zmienić losy teamfightu oraz jak użyteczna jest w fazie lanowania. Dlatego powinniśmy rozpoczynać walki śmiało i nie czekać, aż inna osoba rozpocznie walkę. Gdy zauważymy niekorzystne warunki na walkę możemy użyć ulta i przyspieszyć naszych sojuszników, spowolnić i podrzucić przeciwników dając sojusznikom czas na odwrót. Mikaela nie powinniśmy zużywać na pierwsze lepsze CC, powinniśmy poczekać na dłuższe które np. przeszkadza naszemu ADC w wykonywaniu jego pracy. Nie zapominajmy o pasywnej zdolności, która przyda się podczas np. gonienia niedobitków z teamfightów.

Kontrowanie

Siła Nami skupia się głównie na mocnym engage i disengage, dlatego nie możemy się bać rozpoczynania walk naszym ultimate. W walkach 2vs2 na bot lane stosujemy kombinację ultimate, a potem Q w celu stworzenia ogromnej rezerwy czasu, w której nasz ADC może zadać jak największą ilość obrażeń. Mimo mocnego lanowania nasza wartość w teamfightach jest na wagę złota. Nie możemy zapomnieć o tym, że nasze W może uleczyć większą ilość bohaterów, lecz z każdym kolejnym uzdrowionym jest coraz słabsze.

Gnar podobnie jak większość nowych bohaterów jest bardzo interesującą postacią, której poziom trudności niestety nie należy do najniższych. W związku z jego dość skomplikowaną mechaniką wymagania, które musimy spełnić, by uczynić pożytek z jego niemałego potencjału, są dość wysokie w porównaniu do reszty bohaterów. Gnar jest postacią bardzo złożoną – zawiera w sobie elementy zarówno Bruisera, w którego formie najczęściej zajmuje się tankowaniem obrażeń i zone’owaniem przeciwników, jak i małego, pociesznego Yordla, który odznacza się znacznie większą mobilnością i zwinnością. W mniejszym wydaniu, Gnar dysponuje atakami zasięgowymi i spełnia zupełnie inne zadanie niż Mega Gnar – koncentruje się on wtedy bardziej na obijaniu przeciwników oraz kite’owaniu, aniżeli na sianiu zamętu w szeregach wroga. Prawdą jest, że to ta podstawowa, mniejsza forma Gnara wymaga od nas większych umiejętności niż ma to miejsce w przypadku wersji Mega. Umiejętne zachowanie równowagi między tymi dwoma znacznie różniącymi się od siebie obliczami jest kluczem w opanowaniu i zrozumieniu Gnara.
Faza lane’owania to jeden z jego mocniejszych punktów. Dla bohaterów walczących wręcz, którzy dodatkowo nie cechują się zbyt dużym sustainem, granie przeciwko Gnarowi jest nie lada wyzwaniem, głównie z powodu niesłychanie irytującego poke’u, którym może bezproblemowo zniechęcić niejednego Top lanera. Dobrymi przykładami są tutaj Mundo, Malphite czy Wukong, którzy nie do końca radzą sobie z Gnarem w pojedynkach 1 na 1.

Opcja 1 (ofensywna)

Agresywny wariant w moim przypadku wybierany jest znacznie częściej niż ten defensywny, głównie z powodu takiej, a nie innej charakterystyki umiejętności Gnara (wiele umiejętności ofensywnych, zadających obrażenia, z nie najgorszym skalowaniem i przelicznikami). Postawienie na ofensywę wydaje się być bardziej rozsądną opcją, jednak przy wyborze takiego ustawienia powinniśmy pamiętać o koncentrowaniu się głównie na pojedynkach z przeciwnikiem na topie. Jeżeli natomiast nie czujemy się na sile, by zdominować górną aleję, nadzialiśmy się na kontrę i/lub na przeciwnika, do którego czujemy respekt i wiemy, że lane’owanie na niego nie będzie prostym zadaniem lub po prostu wolimy grać tankowatymi postaciami, możemy spokojnie zdecydować się na opcję drugą.

Opcja 2 (defensywna)

Ten bardziej defensywny wariant poleciłbym osobom, które preferują granie tankami, aniżeli postaciami zasięgowymi, których największym atutem są możliwości w kite’owaniu i zadawanie obrażeń. Żadna z tych opcji nie jest zdecydowanie lepsza od drugiej – tutaj decydują głównie nasze osobiste preferencje. Należy jednak pamiętać jakie zachowania w walkach drużynowych i podczas fazy lane’owania, a także zmiany w stylu gry i budowanych przedmiotach wiążą się z wyborem zarówno pierwszej, jak i drugiej opcji.

Kolejność rozwijania umiejętności

R > Q > W > E

Stawianie na Ultimate jest rzeczą oczywistą w 99% przypadkach, również w przypadku Gnara. Największa rozbieżność zdań występuje w kwestii wyboru między Q, a W. W mojej opinii pierwszą maksowaną umiejętnością jest Q, głównie z powodu znacznego powiększenia naszego DPS’u (przychody porównywalne, jak w przypadku rozwijania W), ale też poke’u, jaki zapewnia nam podczas lane’owania, który jest szczególnie efektywny przeciwko postaciom melee. Należy również pamiętać, że w przypadku Gnara rozwijanie danej umiejętności ma odbicie również w formie Mega. Ta właśnie zależność jest decydującym czynnikiem, który skłania mnie do postawienia na Q aniżeli na W, skalującego się w wersji Mega znacznie słabiej. Poprawienie możliwości gonienia przeciwników (zwiększenie wartości spowolnienia oraz redukcja czasu odnowienia, które nabieramy wraz z przeznaczaniem coraz to kolejnych punktów rozwoju w ten właśnie skill) jest kolejnym motywem utwierdzającym mnie w przekonaniu, że to rozwój właśnie Q jest najbardziej opłacalną i efektywną opcją.

Czary Przywoływacza

+

Flash, jak w przypadku znacznej większości bohaterów, jest podstawowym spellem pełniącym rolę escape-mechanizmu, który jest praktycznie nieodłączny niezależnie od championa czy pozycji w grze (czasem występują oczywiście wyjątki). W przypadku Top lanerów ogólnie przyjętym standardem jest wybieranie Teleportu jako drugi Czar Przywoływacza. Obecnie gra na górniej alei niejednokrotnie sprowadza się do tego, który z graczy lepiej wykorzysta okazję przeteleportowania się na dolną linię bądź w rejony Dragona, gdy sytuacja jest wyjątkowo napięta. Można oczywiście go użyć w przypadku chęci powrotu na linię, gdy na przykład zebrała nam się pokaźna ilość stworów, a nie chcemy by rozbiły się o wieżę.

+

Druga opcją jest całkowite postawienie na ofensywę, w którym z góry zakładamy dominację górnej alei. Posiadanie przewagi pod względem Summoner’s Spelli w starciach 1 na 1 (zazwyczaj to gracz z Podpaleniem ma większe szanse na pokonanie oponenta dysponującego Teleportem) nie jest gwarancją na odniesienie sukcesu, szczególnie, jeśli nadarzy się sytuacja, w której nasza obecność na drugim końcu mapy będzie wręcz niezbędna. Osobiście uważam, że stawienie na Teleport jest bardziej rozsądnym wyjściem, dzięki któremu nie będziemy uzależnieni od wygrania linii, jak jest to w przypadku grania z Podpaleniem.

Standardowy zestaw na początek, szczególnie efektywny ze wspomnianymi runami na kradzież życia. Usprawnienie naszych wymian, last-hitowania oraz sustainu to zalety sprawiające, że takiemu pakietowi startowemu nie sposób odmówić użyteczności i racji bytu w większości przypadkach.

Druga, bardziej defensywna opcja, jeśli chodzi o zakupy przed pierwszym opuszczeniem bazy. Stosowana zazwyczaj w przypadku starcia z agresywnymi AD bohaterami (przykładowo Fiorą, bądź Riven), którą dodatkowo można wzmocnić pieczęciami na Pancerz.

/ /

Dwoma najpopularniejszymi przedmiotami, które można spotkać na Gnarze są zdecydowanie BotRK oraz Trinity Force. To właśnie komponenty tych przedmiotów (których złożoność i cena zależy od tego, ile złota uda nam się zgromadzić) powinny znajdować się na samym początku naszej listy zakupów. Z tego co udało mi się zaobserwować, jako pierwszy item ludzie zazwyczaj wybierają BotRKa aniżeli Triforce, jednak ja mam tutaj trochę odmienne zdanie. Po wielu testach i starciach na topie uważam, że priorytetowanie tego drugiego przedmiotu jest nieco bardziej efektywne. Gdyby tego było mało, nadmienię, że zazwyczaj pierwszą składową po jaką sięgam nie jest Phage (nie umniejszam jego pożyteczności i uważam, że zdecydowanie jest wart kupna), a ku (jak mniemam) zdziwieniu wielu z Was – Sheen. Aspektem, który skłonił mnie do postawienia na ten – na pierwszy rzut oka kiepski wybór, jest świetna synergia ze spamowalnym Q (oczywiście o ile je maksujemy), które konsekwentnie zapewni nam aktywowanie Sheena. Połączenie wzmocnionego autoataku wraz z zabójczym bumerangiem jest bardzo dobrym mechanizmem, który nieraz zapewni nam zwycięstwo na górnej alei. Kolejnym postępem w kierunku ukończenia Mocy Trójcy jest zakup kolejno Phage’a i oczywiście Zeala.
Innym niezbędnikiem każdego radosnego Yordla siejącego zamęt na topie powinien być Vampiric Scepter – czyli nieodmowna część gry na topie – sustain (w tym przypadku lifesteal). W naszym ekwipunku powinien znaleźć się mniej więcej w trakcie budowania Mocy Trójcy (kradzież życia współgra również ze wspomnianym Sheenem) lub gdy faza lane’owania przebiega wyjątkowo po naszej myśli można spokojnie pokusić się o rozbudowę go do Bilgewater Cutlassa.

Para przedmiotów, którą można spotkać w asortymencie prawie każdego Gnara i to nie bez powodu. Co do kolejności kupowania – tu znowu kwestia osobistych upodobań i preferencji. Motywy kierujące mną ku wyborze Triforce’a przedstawione zostały powyżej, jednak niewykluczone, że jest to tylko moje „widzimisię”, przed którego niesłusznością wypieram się nogami i rękami. Jako że rezultaty, które udaje mi się osiągnąć z tym właśnie buildem są dla mnie jak najbardziej zadowalające, aktualnie nie wydaje mi się, bym miał zmienić swoje zdanie w tej kwestii.

Przedmiot defensywny jest u większości postaci standardem. Również w tym przypadku takowy powinien znaleźć się w naszym buildzie mniej więcej po ukończeniu wyżej wymienionej pary ofensywnych itemów. W zależności od oponenta lub charakterystyki drużyny przeciwnej skupiamy się na poszczególnych przedmiotach. Ryze, Lulu albo Maokai na topie? Polecam sięgnąć po Banshee. Jakakolwiek postać AD i przykładowo Rengar lub Lee Sin w jungli? W tym przypadku Randuin’s Omen albo Sunfire Cape zajmie miejsce defensywnego przedmiotu (bardziej skłaniałbym się ku temu pierwszemu z uwagi na buffy, jakie otrzymał).
Sprawa wygląda nieco inaczej, jeśli gramy Gnarem pod tanka. W takiej sytuacji pierwszym budowanym przedmiotem jest zazwyczaj Sunfire lub, gdy przyjdzie zmierzyć się nam z postacią, dla której obniżenie prędkości ataku jest odczuwalnym osłabieniem (Irelia, Jax itp.), można postawić na Randuin’s Omen.
Z sytuacyjnych przedmiotów warto również wybrać między innymi Thornmaila. Można go budować praktycznie nie zwracając uwagi na to, czy nasza ówczesna ścieżka budowanych przedmiotów była skupiona wokół obrażeń czy też nie. Jest to item dość uniwersalny, który jednak w przypadku tankowatej wersji Gnara jest rzeczą raczej niezbędną, by móc jakkolwiek zagrozić przeciwnemu ADC. Przedmiot ten najlepiej budować jako piąty lub szósty – czyli mniej więcej wtedy, gdy Strzelcy naprawdę zaczynają boleć, a ich obrażeniom mało kto jest w stanie dorównać.
Jeżeli jesteśmy jasnym punktem naszej drużyny i niesiemy resztę naszych kompanów na plecach, a nasz zgon równa się najprawdopodobniej przegranej, zaopatrzenie się w GA jest jak najbardziej dobrym pomysłem. Zapewni nam to oczywiście statystyki obronne, ale przede wszystkim uchroni nas od sromotnej porażki w przypadku, gdy zostaniemy złapani lub po prostu zbierzemy na siebie zbyt wiele ciosów.

Kolejna porcja sytuacyjnych przedmiotów, które równie dobrze mogą być kompletnie nieobecne w naszym ekwipunku. Są to itemy dla tych, którzy cenią sobie przede wszystkim obrażenia i możliwości pojedynkowania się. The Brutalizera radziłbym składać osobom, które zamierzają skupić swoją grę wokół Cooldown Reduction. Jest to kluczowy element do układanki, którą jest osiągnięcie bariery 40% CDR. Przedmiot ten również świetnie współgra z umiejętnościami Gnara, które w dużej mierze opierają się o AD, a przebicie pancerza wyraźnie poprawi naszą ofensywę. W przypadku Gnara nawet najmniejszy przyrost tej jakże cennej statystyki, jaką jest Cooldown Reduction będzie odczuwalny zaraz po zakupie itemu i wyjściu z bazy. Last Whisper jest dość rozsądnym wyborem ze względu na charakterystykę umiejętności Gnara – znaczna ich część zarówno zadaje obrażenia fizyczne, jak i czerpie swoją moc z dodatkowego AD, natomiast Youmuu tudzież Czarny Tasak są zazwyczaj efektem ubocznym wcześniejszego zbudowania Tłuczka. To, na który z tych dwóch przedmiotów się zdecydujemy, zależy już tylko od nas. Jeżeli cenimy sobie wszelkie aktywne przedmioty (i nie zapominamy o nich), odpowiedzią jest tutaj Youmuu. Z drugiej strony, jeśli nie chcemy zaprzątać sobie głowy dodatkowymi mechanikami lub nie jesteśmy przyzwyczajeni do używania ich, powinniśmy bez wahania postawić na Czarny Tasak. Mimo iż oba te przedmioty dosyć się od siebie różnią, bardzo trudno wyłonić jest tutaj faworyta.

Te trzy przedmioty są przeznaczone dla najodważniejszych śmiałków, którym niestraszne są niestandardowe rozwiązania. Budowanie Zephryra nie jest pomysłem do końca pozbawionym sensu pod warunkiem, że albo w naszym zestawie run znajdują się takie, które poprawiają nasz procentowy Attack Speed (w tej sytuacji statystyki z Zefira będą bardziej odczuwalne, a sam przedmiot bardziej wart inwestycji) albo potrzebujemy go jako alternatywę do uzyskania 40% CDR.
Podobnie jest ze Spirit Visage – jedynym sensownym powodem budowania tego przedmiotu na Gnarze wydaje się być chęć osiągnięcia granicy Cooldown Reduction. Jednak w tym przypadku do kwestii efektywności tego itemu podchodzę znacznie bardziej sceptycznie.
The Bloodthirster również nie jest core przedmiotem dla Gnara i widuje się go raczej rzadko. Jednak jak mówi stare noxiańskie porzekadło: „trochę AD i life stealu jeszcze nigdy nikomu nie zaszkodziło”. Tak, to przysłowie zostało przeze mnie wymyślone na poczekaniu, jednak jego przesłanie wcale nie odbiega od rzeczywistości, szczególnie jeśli mamy do czynienia z postacią, której obrażenia i umiejętności sprowadzają się w głównej mierze właśnie do Attack Damage. Mimo to, przedmiot ten zdecydowanie nie powinien być stawiany jako nr 1, a jego zakupu najlepiej dokonać jest w momencie, w którym albo kompletnie zdominowaliśmy linię i nie mamy na co przeznaczyć złota, albo cała gra toczy się po naszej myśli, a szanse na przegraną są raczej znikome. Z drugiej jednak strony, idąc tym samym tokiem myślenia (tj. „kto bogatemu zabroni?”) można by dowieść, że każdy przedmiot jest wart zakupu na praktycznie każdej postaci w grze.

Buty. No właśnie, buty. Wszyscy dobrze znamy przypadki, w których kobieta potrafi spędzić godziny na wyborze odpowiedniego obuwia, tylko po to, by wyjść ze sklepu z pustymi torbami. Mimo iż jest to po części dość wypaczony stereotyp, wcale nie odbiega znacząco od tego, co można nieraz zaobserwować podczas zakupów na Summoner’s Rift. Wszelkie wątpliwości zamierzam rozwiać szczegółowo przyglądając się każdej (sensownej) parze odzienia.

Tak jak już pisałem, Gnar jest szczególnie silny w starciu z postaciami walczącymi wręcz. W pojedynku z takimi bohaterami górna linia powinna być naszym królestwem, w którym rządy sprawujemy poprzez nieustanne obijanie przeciwnika autoatakami oraz Q (tutaj jeszcze raz proponuję wypróbowanie wczesnego Sheena). Nie należy jednak skupiać się na utrudnianiu farmy przeciwnikowi bardziej niż na własnym creep scorze (no chyba, że gramy na Nasusa). Mimo to, niewygrywanie w ilości zabitych minionów w matchupie na postać walczącą wręcz powinno być uznawane za porażkę.
Postacie melee prawie zawsze dysponują pewnego rodzaju gap closerem. W przypadku Irelii jest to zwykły, standardowy dash – Fala Ostrzy. Darius natomiast w miejscu przeznaczonym na mechanizm ułatwiający zbliżenie się do przeciwnika posiada przyciągnięcie, z kolei Rumble delikatne przyśpieszenie z W. W grze przeciwko bohaterowi, który posiada jakikolwiek typ gap closera (dasha, przyciągnięcia, skoku) bardzo ważne jest zachowywanie dystansu i kontrolowanie zasięgu, z jakiego oponent może się do nas przedostać (oczywiście, gdy jesteśmy w podstawowej formie).
We wczesnych momentach lane’ownia (tj. do około 3. poziomu) nieumyślnie możemy pushować linię poprzez trafianie w miniony z Q. Będziemy wtedy wyjątkowo podatni na gank ze strony przeciwnika. By temu zapobiec wardujemy krzaki od strony rzeki lub jeżeli podejrzewany, że jungler zaatakuje od tyłu, wardujemy wtedy Tribush (oba totemy najlepiej ustawić w okolicy trzeciej minuty).
Jeżeli w naszym asortymencie znajduje się Teleport (co zakładam zdarza się dość często), bardzo ważną kwestią jest kontrolowanie sytuacji na mapie, a w szczególności na dolnej linii. Zwracanie uwagi na to, co dzieje się po drugiej stronie Summoner’s Rift jest niezbędne, by móc odpowiednio wesprzeć swoją drużynę, gdy sytuacja będzie tego wymagała (przykładowo podczas walki o Dragona). Umiejętność podzielnej uwagi i biernego spoglądania na minimapę powinna być przez nas stale szlifowana i to ona, w obecnej erze Teleportów na topie, rozgranicza dobrego Top lanera od tego świetnego.
W walkach drużynowych usadowionych w ok. 20. minucie jesteśmy bardzo ważnym elementem naszej drużyny. W mid gamie Gnar prezentuje się bardzo dobrze zarówno w formie Mega, jak i tej podstawowej. Jeżeli sytuacja zazębi się w momencie, w którym nasz pasek Gniewu nijak jest w stanie szybko się napełnić, pozostaje nam granie niemalże identycznie jak ADC – zachowując dystans ciskamy bumerang za bumerangiem zamiennie z podstawowymi atakami. Skoku nie używamy aż do momentu, w którym albo musimy uciec z niebezpieczeństwa, albo wkrótce zmienimy się w Mega Gnara i mamy zamiar dołączyć do walki, by naszą wspomóc drużynę Ultem.
Gdy gra sięga momentu, w którym większość bohaterów posiada już sześć przedmiotów, zbliżenie się do ADC w mniejszej formie (nawet jeśli budujemy się pod tanka) jest niczym samobójstwo. W late gamie forma Mega jest tą zdecydowanie bardziej pożądaną, głównie ze względu na korzyści, jakie ona zapewnia – możliwości pojedynkowania się z wrogimi Prowadzącymi oraz zdolność do bardzo efektywnego inicjowania walk, a także bronienia sojuszniczych Carrych i to właśnie tę formę powinniśmy starać się uzyskać zaraz przed walką drużynową. Możemy oczywiście również zainicjować takową, gdy poziom Gniewu jest wystarczający i wkrótce będziemy mieli dostęp do Superumiejętności.

Graves to marksman, który ostatnio zaczął zyskiwać na popularności. Jest to postać charakteryzująca się dużym burstem (combo+) oraz wysoką jak na marksmana wytrzymałością (pasyw). Świetnie radzi sobie na linii oraz w trakcie midgame’owych teamfightów i, choć jego potencjał spada w lategame (niski zasięg autoattacków), nadal potrafi zadać ogromne obrażenia pod warunkiem, że zajmie odpowiednią pozycję.

• Niski zasięg autoattacków (525)
• Słabnie w lategame
• Do wydobycia z niego pełnego potencjału potrzeba dużo many

Najlepsze specjalizacja na Gravesa. 21 punktów w ofensywę i 9 w defensywę to standard na marksmanach. Z uwagi na to, że Graves łączy zadawanie obrażeń z autoattacków i umiejętności, masteki Spell Weaving oraz Blade Weaving są bardziej efektywne od masterki Warlord.

Alternatywa dla ludzi, którzy chcą mieć tylko jedną stronę na specjalizacje dla marksmanów. Uniwersalne rozstawienie sprawdza się na każdym ADC.

Kolejność rozwijania umiejętności

R > Q > E > W

Jedyna słuszna droga rozwijanie umiejętności. Ulti rozwijane na początku to standard na prawie każdej postaci, Q zwiększa nasz potencjał ofensywny, a dash zwiększa mobilność.

Czary przywoływacza

+

Standardowe summoner spelle dla marksmana. Alternatywnie możemy wybrać barierę jeżeli gramy na postać posiadającą redukcję heala(Miss Fortune, Tristana)

+

Rzadko stosowane summoner spelle. Mogą być przydatne przeciwko Leonie, choć osobiście ich nie polecam. W większości przypadków dash umożliwia nam uniknięcie stunów, a gdy mamy problem z efektami cc, zawsze można złożyć Banshee’s Veil lub QSS.

Najlepsze możliwe przedmioty początkowe. Doran’s blade daje nam wszystko, czego potrzebujemy: trochę AD, HP i Lifesteal. Przy obecnej mecie na rushowanie Infinity Edge start z Long Swordem nie jest już opłacalny.

Główne przedmioty zapewniające nam ogromną siłę w midgame’ie. Infinity Edge zapewni nam dużo obrażeń, a penetracja pancerza z Youmuu’s Ghostblade zwiększy siłę naszego burstu. Nie można tu zapomnieć o aktywie, który ładnie skaluje się z naszym E dając nam ogromną premię do prędkości ataku.

Idealne dopełnienie naszego buildu. Zbudowanie Last Whispera na trzeci item sprawi, że będziemy zadawać prawie true damage. Ostatnie dwa przedmioty budujemy w sytuacyjnej kolejności. Jeśli przeciwny AP Carry bardzo nam zawadza lub mamy problem z cc u przeciwników Banshee’s Veil jest idealnym rozwiązaniem. Jeśli wróg nam niestraszny i chcemy poprawić nasz DPS, The Bloodthirster zapewni wszystko co jest nam potrzebne.

/

W większości gier nasz wybór powinien paść na Bersrker’s Greaves, co jest raczej standardowym wyborem dla 90% marksmanów. Jednak gdy przeciwnicy dysponują tysiącem stunów, które dodatkowo trwają wieki warto pokusić się o Mercury’s Treads.

Alternatywne przedmioty sytuacyjne. Pierwszy z nich pomoże nam uporać się postaciami typu Warwick, Skarner oraz każdym, kto posiada hard cc. Musimy jednak mieć szybkie palce i pamiętać o używaniu aktywu. W przeciwnym razie lepiej wybrać Banshee’s Veil. BotRK-a natomiast składamy na miejsce BT, gdy przeciwny team posiada tanków (nawet jeśli jest to tylko jedna postać, a mamy problem z zabiciem jej warto wybrać ten przedmiot). Warto wybrać go również, gdy mamy problem z wbiegającym w nas przeciwnikiem np. Udyrem. Aktyw użyty na takiego delikwenta znacząco ułatwi nam ucieczkę.
Z kolei Statikk Shiv jest ciut słabszą alternatywą dla Youmuu’s Ghostblade. Możemy go wybrać, gdy zapominamy o użyciu aktywa lub wolimi mieć stały bonus do prędkości ataku (dobry wybór, gdy zdecydowaliśmy się na Merkury’s Treads). W lategame zamieniamy go na Phantom Dancer.

Warty kupienia około 40. minuty, gdy jeden teamfight przesądza o losie całej gry.

Finalny build stosowany przeze mnie w większości gier. Zapewnia nam wszystkie potrzebne statystyki i umożliwia zadawanie Tons of Damage™.

Od pierwszych minut gry, gdy tylko miniony pojawią się na linii, gramy agresywnie. Jeśli przeciwnik pomaga junglerowi, pushujemy linię pod jego nieobecność, by jak najszybciej osiągnąć 2 lvl. Mając przewagę poziomu możemy pokusić się o większą wymianę. Należy zwrócić uwagę, czy nie engage’ujemy wśród minionów przeciwnika, gdyż na wczesnych poziomach są one w stanie zadać nam więcej obrażeń od naszego oponenta. Gdy przeciwnik podejdzie by dobić miniona, karzemy go za to z Q. Uważnie obserwujemy stan naszej many i nie dajemy jej spaść poniżej 1/4. Zawsze musimy mieć dostępnego dasha. Na 6 lvl, gdy trochę obijemy przeciwnika, możemy pokusić się o łatwego killa. Dajemy naszemu supportowi zainicjować, po czym dashujemy się do przeciwnika, używamy combo Q+R i dobijamy oponenta podstawowymi atakami. Taka agresja powinna zapewnić nam killa lub pozbawić przeciwnika flasha.
Jeśli wszystko pójdzie po naszej myśli, w midgame’ie będziemy największym źródłem obrażeń dla naszej drużyny.
IE+ Youmuu’s Ghostblade zapewnią nam ogromne obrażenia AoE. Dodatkowo aktyw świetnie nadaje się do pushowania wież. W lategame’ie nieco odstajemy od innych marksmanów, lecz nasze obrażenia nadal są wysokie. Naszym zadaniem jest atakowanie najbliższego celu, nawet jeśli to tank. Oczywiście możemy pokusić się o zabicie przeciwnego carry, gdy będzie w złej pozycji (o ile nie zagraża to naszemu życiu).

Kontrowanie

Graves posiada dosyć niski zasięg autoattacku (525) oraz w dużej mierze polega na zadawaniu obrażeń z bliskiej odległości. Postacie, które mają duży zasięg i formę dissengage’u (o tobie mowa, Caitlyn) są w stanie skutecznie powstrzymać jego agresję. Innym sposobem jest wybranie hyper carry i przetrwanie do late’u, w którym to my będziemy na lepszej pozycji. W miarę dobrze sprawdzi się tutaj Tristana i o ile na początku Graves będzie nas ostro karać, to (jeśli nie będziemy odstawać w farmie) po złożeniu IE i osiągnięciu 11. poziomu nie będzie miał jak do nas podejść. W takim starciu dużo będzie zależeć od naszego supporta. Najlepiej wybrać Nami, której Heal jest niezwykle skuteczny przeciwko poke’owi Gravesa.

Czym/Kim jest Galio? Można nim grać na topie, niektórzy grają nim jako supportem. Znajdą się tacy, którzy grają nim w lesie. Jednak największy postrach potrafi on siać na środkowej linii, niszcząc przeciwnika lub nawet całą przeciwną drużynę. Wpasowuje się w każdy teamcomp ze swoim R, ratuje siebie i sojuszników swoim W, nęka papierowych przeciwników piekielnym combo Q+E, dogania, ucieka, jest prawie nie do zabicia. Wygrywa linię lub nawet grę. Ot i charakteryzacja Galio.

Nie wszystko pod Defense, dziwne, nie?
Ważniejszy jest DMG możliwy do wyciągnięcia ze specjalizacji. Runy i itemy będą zapewniały obronę. Drzewko głównie ze względu na specjalizację Archmage/Arcymag – +5% AP, pasyw będzie teraz działał tak – „Galio zamienia 52.5% swojej odporności na magię na moc umiejętności.” Inne specjalizacje też są użyteczne, jak na przykład Expose Weakness/Ujawnij Słabość – sojusznicy będą zadawać więcej obrażeń po zakończeniu Twojego ulta; Dangerous Game/Niebezpieczna Gra – specjalizacja na wagę złota, nieraz może Cię uchronić od śmierci. Reszta daje AP/Magic pene/CDR, co wyjaśnień nie wymaga.

Tu bardziej defensywna wersja. Warta uwagi jest specjalizacja Opression, która redukuje obrażenia od sprowokowanych przeciwników.

Kolejność rozwijania umiejętności

R > Q > E > W

Wyjątek – na 8. poziomie rozwijamy W, a nie E, żeby mieć ponad 100 HP healu więcej. W mid game 200-300 heala co 10-13 sekund to za mało.
R – jako superumiejętność musi być rozwijana jako pierwsza, żeby być użyteczną.
Q – na 5 poziomie zadaje 220 obrażeń więcej niż na pierwszym i 16 punktów procentowych większe spowolnienie.
E – Druga umiejętność zadająca obrażenia, jednak skaluje się odrobinę gorzej niż Q.

R > E > Q > W

Tylko gdy trafiasz mniej niż 10% Q. E jest trochę pewniejsze. Jednak nie polecam tego Skill Orderu.

Czary przywoływacza

+

Flash do uciekania, gonienia i przede wszystkim – perfekcyjnego rzucania ulta w samym środku teamfightu.
Ignite – tylko do bardzo łatwej linii i tylko z odrobiną doświadczenia gry z Galio.

+

Dla mniej pewnych linii. Nieraz pozwoli zachować życie.

+

Bardzo przydatny czar przywoływacza, gdy gramy przeciwko asasynom (Fizz, Zed, Talon).

Początek gry

W zależności od tego, czy przeciwnik ma mniej/więcej harrasu.
Potrzebna nam jest regeneracja many już na samym początku, ponieważ Galio jest bardzo manożerny.

Zdobądź jak najszybciej

Mid Game

Defensywa

Early game: Pokujesz z Q, E i farmisz. Gdy masz mało HP, użyj W i wejdź w miniony przeciwnika, wystarczy na chwilę. Twoje stwory powinny zniszczyć połowę wieży. Kiedy przeciwnik się cofnie, możesz szybko zrównać ją z ziemią. Natomiast gdy przeciwnik ma mało HP, możesz zaryzykować użycie kombinacji Flash+ult+W, nawet pod turretem. Ewentualnie poczekaj, aż Cię zaatakuje, wtedy użyj szybko Q+E+R, a chwilę potem znowu Q+E. Jeżeli trafisz wszystkim, nie powinien przeżyć. Gdy przeciwny dżungler Cię zgankuje, musisz użyć E i uciec, modląc się, że zrobiłeś to wystarczająco szybko.

Mid game: Zawsze warto wyroamować na bota, zabić przeciwników lub wymusić powrót. Gdy przyjdziesz tam razem z dżunglerem, nie mają szans. Potem możesz zdobyć smoka.
Jeżeli twoje statystyki to 3/0/x lub lepsze, to na 85% wygrałeś grę.

Late game: Rzadko do tej fazy dochodzi, gdy w grze jest Galio. Jednak postaraj się tak zgrać z drużyną, żeby użyli wszystkiego naraz. Jeśli trzeba, używaj Flash+ult. Nie wahaj się. Staraj się złapać w ulta przeciwnego ADC – to Twój najważniejszy cel. Nawet jeśli za to zginiesz, będzie warto (no chyba że jest 0/12 czy coś w tym stylu).
Gdy Twoja drużyna robi Barona, rzuć W na tanka i pójdź w jakieś krzaki. Staraj się stamtąd jak najmocniej obić nadchodzących przeciwników. To bardziej użyteczne niż zadanie 500 obrażeń Nashorowi.
Oprócz tego pamiętaj: NIGDY się nie poddawaj, gdy grasz Galio. Jeden Twój ult potrafi przechylić szalę zwycięstwa na Twoją stronę.

Kontrowanie

Jak skontrować?
1. Szybko zbudować Void Staffa – przebicie odporności zmniejsza możliwości defensywne Rozpaczy Strażnika. NIGDY LIANDRY’S TORMENT – zadaje obrażenia w czasie, zbawienie dla Galio.
2. Wybrać Garena/Udyra/Leonę/Brauma/Morganę. Pierwsza trójka ma efekt CC przy autoataku, mogą łatwo przerwać ulta. Braum – nakłada pasyw, a inni z jego teamu szybko go użyją (im więcej przeciwników, tym szybciej). Morgana – Black Shield rzucony w odpowiednim momencie na odpowiednią osobą potrafi zniszczyć wszystkie marzenia Galio.

Annie jest stosunkowo mocnym supportem, który swoją siłę opiera na olbrzymich obrażeniach oraz obszarowym ogłuszeniu, którego czas trwania w late game’ie wynosi 1,75 sek. Doskonale nadaje się do kompozycji AoE i radzi sobie także w kompozycjach dive’ujących, dzięki niezłemu single-target burstowi. Swoją siłę ujawnia będąc na linii z ADC opierającym się na burście, dobrym w early oraz mającym obrażenia AoE. Jest stosunkowo papierowa, choć i to zależy od przedmiotów, w jakie zainwestujemy, ponieważ grając nią w roli supporta możemy dostosowywać build do tego, co jest nam akurat potrzebne – nasze obrażenia i tak będą nieporównywalnie większe w stosunku do innych supportów. Jej engage w postaci flash + Tibbers potrafi zmieniać losy gry, a sam stun po 3. poziomie bardzo łatwo i szybko się ładuje, nie wymagając przy tym dużej ilosci many. Sam jej skillset bardzo dobrze sprawdza się podczas wymian na linii dzięki AoE stunowi, obrażeniom, a także tarczy, która nie dość, że zwiększa nasz Armor i Resisty, ale także zadaje obrażenia przy każdym otrzymanym autoattacku, co na pewno zdenerwuje przeciwnego ADC. Podsumowując, Annie jest świetnym połączeniem nukera i supporta, który bardzo dobrze sprawdzi się na agresywnej linii.

Wszystko co jest potrzebne, aby zdominować linię, dostać trochę gotówki i się jakoś na linii ostać. Ogólnie najbardziej uniwersalne – dają trochę burstu, sustain, MS i inne bajery potrzebne dla typowego supporta. Najlepiej sprawują się na linii, na której będziemy w stanie non-stop obijać przeciwnika. Są bardzo uniwersalne i jeżeli zamierzasz zarezerwować dla Annie tylko jedną stronę ze specjalizacjami, to będzie najlepszy wybór.

Najprościej rzecz ujmując – wóz albo przewóz. Zamiast dużego przypływu gotówki i innych użytecznych rzeczy zyskujemy dużo punktów w defensywie, a zwłaszcza ważne jest flat HP, które w połączeniu z runami da nam porządną wartość. Jeżeli zamiast support itemu zdecydujemy się na start z Dorankiem, mamy około 170 dodatkowego HP i 40 – 45 AP na start. Robi wrażenie, nie?
A tak na poważnie, decydując się na tak ostry start trzeba to na prawdę szybko wykorzystać – pchamy się we wczesne wymiany i chcemy jak najszybciej doprowadzić do zejścia przeciwnika z linii albo najlepiej do jego śmierci. Jeżeli uda nam się uzyskać drastyczną przewagę nad przeciwnikiem (np. tak żeby nasz AD Carry miał dwukrotnie większą farmę niż ich), to i tak osiągniemy cel. Natomiast jeżeli przeciwnik będzie zdolny powstrzymać nasze zapędy, to nie już aż taki dobry wybór. Jednak punkty w defensywie mogą być przydatne także ze względu na HP regen, który po ostrej wymianie pozwoli nam szybko wrócić do maksymalnego poziomu zdrowia.
Wersja ta przydaje się również, kiedy potrzebujemy być nieco bardziej tanky, bo mamy również przeciwników opierających się na burście – wtedy, jeżeli wystartujemy z Ruby Crystalem, mamy 260 dodatkowego HP na start i jako gratis szybciej zbudujemy sightstone’a.

Kolejność rozwijania umiejętności

R > W > Q > E

Ogólnie staramy się maksować obrażenia AoE kiedy tylko się da. Utlimate wiadomo, W dlatego, że wymaksowane zadaje więcej obrażeń niż Q, a także są to obrażenia AoE. Q dla jeszcze większego burstu, a tarczę jako ostatnią, bo jak ktoś będzie chciał nas zabić, to i tak to zrobi, czy będziemy mieć aktywną tarczę, czy nie.

R > Q > W > E

Jeżeli nastawiamy się bardziej na poke, niż na AoE burst. Dzięki tej kolejności jesteśmy w stanie szybko „stopić” pasek zdrowia przeciwnika na linii, dzięki czemu możemy doprowadzić do sytuacji, w której zgarniamy szybkiego killa, a w efekcie snowball linii. Ja osobiście preferuję pierwsza opcję, ale to zależy na kogo i z kim się gra. Jeżeli grasz na melee supporta lub AD Carry z małym zasięgiem, to maksowanie Q będzie lepszą opcją. Jeżeli gracie przeciwko sustain linii, lepiej będzie doinwestować w mocniejszy AoE burst i skupiać się na teamfightach, niż na próbach poke’u, który i tak będzie niwelowany przez sustain przeciwników.

Czary przywoływacza

+

Flash to najbardziej oczywisty wybór – bez niego Annie support to nie support. Daje możliwość zaskoczenia przeciwników i wywalenia combo na twarz w najmniej oczekiwanym momencie. Jest też jedynym środkiem ucieczki. Exhaust ma zastosowania zarówno ofensywne, jak i defensywne – przydaje się przeciw asasynom starającym się zabić twojego AD Carry, a także pomaga zabezpieczyć killa i zwiększa potencjał wymian.

+

Najpopularniejsze zestawienie na Annie – pozwala już na 2. poziomie zdobyć killa oraz daje możliwość zburstowania przeciwnego AD Carry. Jest niesamowicie efektywne na agresywnej linii, na której będziemy dążyli do szybkiego snowballu. Nie jest może aż tak przydatny w defensywie, jak exhaust, ale jak to mawiają – najlepsza obroną jest atak.

Ten start daje duży przypływ złota w early, a także wspomaga nasz poke i burst. W dodatku mamy 2 Wardy i 2 Health Potiony, czyli wizję i sustain. Czego więcej chcieć na linii? Jeśli zaś przeciwnik ma junglera, który ma słabe ganki przed 6. poziomem, możesz zamienić Warda na Health Potiony – dodatkowy sustain zawsze się przyda.

Analogicznie, jeżeli zamiast poke’owania będziemy się starali przeżyć do 6. poziomu. Idealnym przykładem jest matchup na Karmę, której i tak nie będziemy w stanie efektywnie obijać i lepiej będzie przetrwać do naszego power spike’u jakim jest uzyskanie Tibbersa.

Jeżeli obawiamy się o własne życie lub chcemy szybko zdobyć Sightstone’a. Dobre na każdą linię typu all-in (Leona/Thresh). Jest jeszcze możliwość startu z zamiast . Wiąże się to z nieco mniejszą wytrzymałością, ale mocniejszym burstem. Jest to chyba najbardziej agresywny wybór ze wszystkich wymienionych dotychczas. Jeżeli dobrze wykorzystamy wtedy nasz potencjał, będzie to dobry wybór, bo złoto za asysty zrównoważy brak jego przypływu z i

Jeszcze więcej złota, więcej Wardów, większy MS, 2 Pink Wardy + czerwony Trinket – wszystko czego typowy support może chcieć. Frost Fang daje niesamowity przypływ golda, jeżeli jesteśmy w stanie wykorzystać jego umiejętność pasywną. Poza tym daje trochę AP, czego na pewno tego nie pożałujemy. Oczywiście jeżeli wybraliśmy wcześniej , ulepszamy go do .

Core na Annie i nasz mid game’owy build. Zapewnia dobry burst, mnóstwo wizji, dobrą mobilność, a jak zainwestujemy w dostaniemy gratis mniejszy CD na Flasha, który jest naszym głównym Czarem Przywoływacza. Aktyw daje jeszcze slowa utrudniając przeciwnikom ucieczkę od naszego Misia, lecz jeżeli wolimy częstszy, ale nieco gorszy burst – lepiej zdecydować się na zakup i sprzedać lub po prostu ulepszyć , jeżeli wybraliśmy go wcześniej.

I tutaj zaczyna się zabawa. W zupełnym late game’ie zaczynamy budować AP, a naszym pierwszym AP itemem będzie DFG. Czemu? Daje on możliwość zburstowania jednego celu (najlepiej ADC lub APC) zanim przeciwnicy zdążą zareagować. Samo DFG daje też bardzo pożądane przez nas 15% CD reduction, dzięki czemu Tibbers może być gotowy tuż po tym, gdy zginie. Na dodatek, DFG zwiększa magiczne obrażenia zadawane celowi nie tylko przez Ciebie, więc ułatwisz tym robotę twojemu APC. Kolejnym AP item jest bardzo sytuacyjny, ale myślę, że najbardziej opłacalny będzie Void staff, gdyż poza nim nie będziemy mieli żadnego przebicia, a na dodatek DFG nie skaluje się tak dobrze z AP, jak z przebiciem, dzięki temu zadamy olbrzymie obrażenia całej drużynie i nawet najtwardsi członkowie przeciwnego teamu je odczują. Itemem sytuacyjnym, ale bardzo często potrzebnym (dobrze, że tanim) jest Mikael – jak najszybciej składamy przeciwko Threshowi, Leonie, Morganie czy innemu dziadostwu z Hard CC. Jednak jeżeli nasz AD Carry jest wyjątkowo uważny i nie daje się złapać, można zainwestować w jakiś przedmiot z alternatyw. Buty ulepszamy w zmniejszenie czasu odnowienia na Flasha. Co do butów możemy też zainwestować w Socerki jeżeli przeciwny team na potęgę składa resisty.

Zhonya – Daje AP, pancerz, super aktyw, który ratuje skórę i pozwala przeżyć dłużej i dłużej zadawać obrażenia (zainteresowanych zapraszam do porad)
Banshee – Jak nie ma potrzeby budowania Mikaela, to ten item robię najczęściej. Daje HP, odporność, świetną umiejętność pasywną, która uchroni zarówno przed poke’iem, jak i przed CC w wypadku, gdy flashujemy się w przeciwną drużynę. Zapewnia również możliwość perfekcyjnego wymierzenia (nie będą na nas działały wtedy ustrojstwa w stylu ulti Janny, Xina, Gragasa itd.)
Guardian – Niby po co to supportowi? Jednak sam w sobie przydaje się jeżeli nie zdążyliśmy wywalić Miśka, a także po tym, gdy zdążymy go wywalić, ze względu na trick analogiczny do Zhonyi.
Rabadon – Jeżeli złożymy go zamiast Mikaela, to stwierdzenie, że jesteśmy drugim AP Carry nie jest bezpodstawne. Podliczając jego, DFG, Zhonyię i niebieski item supportowy dostajemy liczbę około 500 AP. Mnie się tam podoba. Jeżeli za to musimy mieć Mikaela, możemy go dać zamiast Zhonyi. Ucierpi co prawda nieco nasza defensywa, ale obrażenia będą iście nieziemskie…
Righteous Glory – nowy przedmiot, bardzo ciekawy, bo jest połączeniem niejako 3 itemów supportowych. Daje HP, aktyw podobny do Talizmanu, a na koniec jeszcze spowalnia przeciwników dookoła. Osobiście uważam, że lepiej sprawdzi się na tankowatym supporcie, jednak jeżeli potrzebujesz engage’u, a nie chcesz rezygnować z , będzie on idealnym wyborem

Mid Game
Masz Sightstone’a, buty i parę innych rzeczy, może nawet już pierwszy AP item. W tej fazie gry bardzo ważne są walki drużynowe, po których następuje zazwyczaj wzięcie/utrata (niepotrzebne skreślić) objective’a. Annie najlepiej sprawdza się w tej fazie w walkach 5v5 ze względu na niewyobrażalne wręcz obrażenia AoE i stuna, które przy pomocy drużyny przeradzają się w istną masakrę. Aby teamfight przebiegł jak najlepiej ważne są dwie rzeczy:
– Przed teamfightem trzymasz się z tyłu
– W trakcie teamfightów masz zginąć jak najpóźniej
Brzmi to jak pierwsze dwa przykazania każdego prowadzącego – dlaczego obowiązują one Annie jako supporta?
Po pierwsze, Annie ma niesamowite obrażenia, ale jest na nie również bardzo podatna – jeżeli zostanie przypadkowo złapana i zabita to cały engage i obrażenia pójdą się paść na trawę. Dlatego grając Annie trzeba czekać z tyłu na dogodny moment. Potem odpalamy Tibbersa i…
… musimy żyć dalej. Annie nie jest takim supportem jak Sona czy Zyra, które po wywaleniu wszystkiego na twarz mogą sobie spokojnie umrzeć. Mamy co najmniej dwa powody by żyć. Pierwszy – nasz Tibbers żyje tylko wtedy, kiedy my żyjemy. Po naszej śmierci automatycznie ginie, więc dla zmaksymalizowania jego obrażeń staramy się nie być łatwym celem.

Late Game
Tutaj musimy jak najlepiej się pozycjonować i uważać – każde spalenie czegokolwiek będzie nas dużo kosztowało – nie jesteśmy Leoną, która wytrzyma deszcz meteorów, tylko delikatną maszyną do zabijania. Tutaj najważniejsze będzie wykluczenie ADC/APC z gry jednym szybkim combo, dlatego odpalaj Tibbersa tylko jeżeli jesteś pewien, że trafisz jakiegoś Carry. Złapanie 3 tanków bedzie gorszym posunięciem niż złapanie 2 Carry i szybkie wyeliminowanie ich.

Z nagrań poleciłbym głównie to:
https://www.youtube.com/watch?v=ddsuIfUZi6c – czyli „wynalazca” i jeden z prekursorów Annie na supporcie, były gracz Royal Clubu i finalista mistrzostw sezonu 3. Kompilacja jego najlepszych zagrań tym champem świetnie pokazuje w których momentach przede wszystkim używać pasywu oraz jak pozycjonować się podczas walk, co dla Annie jako supporta jest bardzo, bardzo ważne.

Kontrowanie

Poke, poke i jeszcze raz poke – Annie jest bardzo podatna zarówno na ADC o dużym zasięgu, jak i na supportów posiadających duże możliwości trzymania jej na odległość. Ze względu na to, że jest supportem opartym tylko na obrażeniach magicznych, warto zainwestować w przedmioty dające Magic Resist. Najlepsze będą Banshee Veil, QSS i Hexdrinker. Każdy z nich daje dużą ilość odporności, ponadto pierwszy jest kontrą na jej inicjację, OSS daje możliwość wyjścia ze stuna, a Hexdrinker blokuje dużą część obrażeń Annie. Ponadto jest ona bardzo squishy, więc wyeliminowanie jej używając stuna zanim ona użyje swojego jest jak najbardziej dobrym pomysłem.

Rek’Sai – najnowszy bohater, który do drzwi League of Legends zapukał niespodziewanie niczym grab Blitzcranka wyłaniający się zza ściany. Grasujący po pustyni tajemniczy potwór i główny bohater filmu sugerującego pojawienie się w lidze nowego bohatera nie odbiega zbytnio wyglądem od Rek’Sai, którą możemy spotkać na Summoner’s Rift – trudno trafniej zobrazować charakter i klimat tej mrocznej i krwiożerczej bestii.
W grze pełni ona (tak, dobrze przeczytałeś – Rek’Sai jest płci żeńskiej) rolę agresywnego bruisera, cechującego się dużymi obrażeniami i dobrymi predyspozycjami do walk 1 na 1 oraz 2 na 2. Nie sposób też nie wspomnieć o jej dość skomplikowanej i złożonej mechanice, która aspekt ten wyniosła na zupełnie nowy poziom, jak zresztą na nowe postacie przystało. Unikalny system Tuneli i efekt Wyczuwania Drgań definiują ją jako stosunkowo trudnego bohatera, którego wykorzystanie gdzieś indziej niż w jungli byłoby niemałym zmarnowaniem drzemiącego w nim potencjału. Czyszczenie obozów odbywa się bez większych trudności, a jedynymi ciężkimi w opanowaniu aspektami w grze Rek’Sai są podejmowanie odpowiednich decyzji w walkach drużynowych oraz umiejętne korzystanie ze wspomnianego wcześniej Wyczuwania Drgań (szczególnie ten drugi wymaga sporego nakładu pracy w celu odpowiedniego opanowania). Gankowanie Furią Pustki jest niesłychanie efektywne i stanowi jeden z jej największych atutów. Możliwość przedostania się za pomocą Tuneli przez niemalże każdą ścianę sprawia, że Rek’Sai deklasuje zdecydowaną większość swoich oponentów pod względem możliwości i różnorodności wariantów tworzenia zasadzek.

Jeżeli chodzi o Specjalizacje, to sprawa jest wyjątkowo prosta. Grając Rek’Sai używamy ustawienia 21/9/0 pasującego do większości standardowych AD junglerów. Przykładowy układ prezentuje się następująco:

Kolejność rozwijania umiejętności

R > Q > E > W

Temat, którego raczej nie trzeba poddawać głębszej dyskusji. Przeznaczanie punktów w ulta jest rzeczą oczywistą, gdyż nie tylko zmniejsza to jego cooldown, ale też gwarantuje nam coraz to bogatsze bonusy do prędkości ataku. W pozostaje naturalnie ostatnią maksowaną umiejętnością, gdyż jego rozwój nie niesie wystarczająco dobrych rezultatów, a więc kwestia skill orderu zamyka się w sporze pomiędzy Q a E. Zwycięzcą w tym starciu jest Q, gdyż, w przeciwieństwie do E, zarówno w formie zakopanej, jak i odkopanej jest bardzo użytecznym i mocnym skillem – głównym czynnikiem decydującym o jego wyższości są Tunele, które nie wymagają praktycznie żadnego wkładu w ich rozwój (gdyby E w wersji wynurzonej nie było tak dobrą umiejętnością, to najprawdopodobniej drugim skillem, na który byśmy stawiali, byłoby W).

Czary Przywoływacza

Standardowe ustawienie dla praktycznie każdego junglera – Flash jest rzeczą oczywistą, podobnie zresztą jak Smite, bez którego nie sposób obejść się grając w jungli.

Początek gry

Co by tu dużo mówić. Jest to sprawdzona i niepodważalnie najlepsza opcja spożytkowania naszego pierwszego złota. Startowym Trinketem powinien być ten żółty (tak jak zresztą u każdego junglera), który w najbliższym czasie zastąpimy czerwonym.

Pierwszy powrót do bazy – kupno itemu do jungli

Po pierwszym clearze jungli i powrocie do bazy powinniśmy zaopatrzyć się w najpotrzebniejszy sprzęt – ze dwa Potiony, jakiś Ward i ewentualnie czerwony Trinket, jeżeli pierwsza tura w jungli nieco się wydłużyła (ponadprogramowym przedmiotem, który możemy nabyć w momencie posiadania niespożytkowanych ilości złota są również Buty – zazwyczaj kupuje się je później, no ale kto bogatemu zabroni). Główne miejsce na liście zakupów jest oczywiście zarezerwowane dla przedmiotu do dżungli, pod którego względem sezon piąty jest zdecydowanie bardziej różnorodny – gracze mają znacznie więcej możliwości, by sięgać po mniej szablonowe i niekonwencjonalne rozwiązania. W związku z tak dużą złożonością tego aspektu, przyjrzymy się każdemu itemowi z osobna analizując jego obecną rolę oraz miejsce w grze.

• Ostrze Łowcy – Niepodważalnie numer jeden wśród wszystkich dostępnych wariantów. Użycie Smite’a na przeciwniku, umożliwiające nam znacznie łatwiejsze dogonienie go, jest dla Rek’Sai niesamowitym ułatwieniem, dodatkowo rozwiązującym ewentualne problemy z gap-closerem (nasz Tunel jest naprawdę świetnym skillem, jednak jego powolność i brak możliwości zmiany kierunku sprawiają, że jest dość łatwy do uniknięcia i wymanewrowania). Ułatwiający wczesne potyczki i late game’owe solowanie carrych True DMG, którym możemy wycelować we wrogiego bohatera jest już tylko dopełnieniem obrazu obecnie najlepszego przedmiotu dla Rek’Sai.
• Nóż Kłusownika – Poacher’s Knife, delikatnie mówiąc, nie jest wybitnie efektywnym przedmiotem, czego problem leży nie w jego posiadaczu a samej strukturze itemu. Bonusy związane z counter junglą nie są odpowiednio dobre w porównaniu do reszty dżunglowych przedmiotów, a jego ogólnie znane zastosowanie automatycznie sygnalizuje przeciwnikom, że będziemy skupiać się na counter junglowaniu – pewnego rodzaju self-counter zawarty w opisie itemu.
• Szabla Zwadźcy – Nie najgorszy wybór, jednak nadal pozostawiający wiele do życzenia. Jego zastosowanie jest ściśle określone – służy tylko i wyłącznie do pojedynkowania się z przeciwnikiem, co znacznie ogranicza wachlarz jego zastosowań i negatywnie wpływa na całość przedmiotu. Gdy już dobierzemy się do bezbronnego Xeratha czy Jinx, zdecydowanie odczujemy boost do obrażeń i osłabienie przeciwnika, jednak samo dotarcie do wrogiego Prowadzącego może okazać się już nie takie proste (remedium jest tutaj wspomniane wcześniej Ostrze Łowcy).
• Przecieracz Szlaków Tropiciela – Gdyby wziąć pod uwagę stan tego przedmiotu sprzed nerfów, to znalazłby się on niewątpliwie na pierwszym miejscu podium. Niestety, po dość sporych osłabieniach item ten nie jest już tak potężny, jednak jego niezawodność i de facto nadal niezłe wyniki sprawiają, że jest on jak najbardziej wart uwagi i w rankingu przedmiotów plasuje się mniej więcej zaraz za Stalker’s Bladem.

Jak widzicie, dostępnych przedmiotów jest całkiem sporo (a zaraz do tego dojdą jeszcze ich ulepszenia) i każdy z nich specjalizuje się w innej dziedzinie. To, na który z nich się zdecydujecie, zależy od sytuacji na polu walki i tego, jaki styl gry preferujecie – jeżeli Wy i przeciwny jungler jesteście w centrum uwagi i to od Was w głównej mierze zależą losy rozgrywki oraz nie stronicie od agresywnej gry, to Ostrze Łowcy będzie jak znalazł. Natomiast w momencie, gdy rozgrywka przybrała bardziej statyczną formę i ani Tobie, ani wrogom niespieszno z pojedynkowaniem się możesz spokojnie zainwestować w Rangera (choć i nawet w takiej scenerii Ostrze będzie lepszym wyborem, na który jednak nie musisz się zdecydować, jeżeli nie pasuje Ci związany z nim styl gry).

Wybór zaklęcia i zakupy w early

Trzecia wycieczka do sklepu również powinna ograniczać się do niskobudżetowych, prostych przedmiotów, takich jak Buty czy na przykład Pink (który grając w jungli powinien być przez nas kupowany nawykowo). Poza tego typu podstawowymi itemami powinniśmy zainteresować się również ulepszeniem niedawno kupionego dżunglowego przedmiotu.
Zaklęcia (bo tak nazywane też są ulepszenia) są kolejną nowością sezonu piątego i kolejną stosunkowo obszerną kwestią do omówienia. Sprawa wygląda podobnie jak z przedmiotami – każdy z nich służy do innego typu zadań i pasuje na poszczególne typy postaci. Omówmy więc pokrótce każdy z nich.

• Zaklęcie: Wojownik – Najczęściej spotykane na Rek’Sai ulepszenie i to nie bez powodu – genialnie współgra z tak ofensywną AD postacią zapewniając niezbędne i bardzo przydatne statystyki oraz efekty.
• Zaklęcie: Pożeracz – Drugie, nieco mniej konwencjonalne rozwiązanie, którego gameplay powinien być przez nas znany w momencie jego kupna. Jest to odpowiednik wycofanej już z gry Flary – mechanika i zastosowanie tych dwóch przedmiotów są niemalże identyczne.
• Zaklęcie: Kolos – Zaklęcie dedykowane tankowatym junglerom, czyli nie takim jak Rek’Sai. Budowanie go na niej byłoby równoznaczne ze sporym marnotrawstwem jej siły (no, chyba że lubimy robić wszystko na przekór i budujemy Rek’Sai pod tanka – choć takie rozwiązanie nie jest najlepszym pomysłem, a poza tym, nie o nim tutaj mowa).
• Zaklęcie: Mag – Świetny wybór, jeżeli ostatnimi czasy odczuliśmy niedostatek reportów za słabą grę.

Pomimo tego, że Wojownik deklasuje pozostałe opcje pod prawie każdym względem, to jego wybór nie musi być podejmowany w każdej grze (co nie zmienia faktu, że jest on niewątpliwie najlepszy). Jeżeli chcemy pokusić się o jakieś mniej utarte szlaki, zawsze możemy nieco poeksperymentować i mieszać przedmioty z ulepszeniami, by uzyskać jakieś ciekawe kombinacje.

Nie wiesz, co kupić? – proponowane kombinacje

Skoro już mowa o gotowych zestawach, to pora zapoznać się z proponowanymi ustawieniami, które spokojnie mogą być użyte w Waszych przyszłych rozgrywkach.

• Ostrze Łowcy: Wojownik – Najbardziej standardowa i najlepsza z możliwych kombinacji. Zalecam próbowanie jej w szczególności, gdy zaczynamy naszą przygodę z Rek’Sai – w innym wypadku również ją zalecam, gdyż jest po prostu zbyt dobra.
• Przecieracz Szlaków Tropiciela: Pożeracz – Jeżeli lubisz grać zarówno Nasusem na topie, jak i Rek’Sai w jungli, to trafiłeś w dziesiątkę. Wariant ten nie jest wcale taki zły, na jaki wygląda i może sprawdzić się w poszczególnych sytuacjach, a biorąc pod uwagę łatwość, z jaką Rek’Sai czyści junglę, pomysł ten zdaje się nabierać nieco sensu.
• Przecieracz Szlaków Tropiciela: Wojownik – Opcja, mogłoby się wydawać, będąca złotym środkiem pomiędzy ofensywą, a Utility i obroną. W praktyce nie jest ona tak efektywna, gdyż zestaw oparty o Ostrze Łowcy jest zwyczajnie lepszy, a skoro i tak inwestujemy w Zaklęcie: Wojownik, to nie widzę powodu, dla którego mielibyśmy nie pójść na całość.
• Szabla Zwadźcy: Pożeracz – Wariant opierający swoją siłę na efektach on-hit oraz autoatakach. Na podobnej zasadzie (jeszcze przed nerfami) działał Warwick, który specjalizował się w unicestwianiu odosobnionych celów. W przypadku Rek’Sai nie jest to takie proste, gdyż nie posiada ona tak prostego narzędzia doskoku do przeciwnika. Rozwiązanie to, podobnie jak drugie, nie zapewnia żadnego wsparcia podczas gankowania.
• Ostrze Łowcy: Pożeracz – Podobny do poprzedniego z lekkim nastawieniem na gankowanie i wczesną agresję. Niekoniecznie lepszy od powyższego, jednak, za sprawą skalującego Zaklęcia, nieźle sprawuje się late game.

Układy oparte o Ostrze Łowcy wypadają zdecydowanie najlepiej, jednak nic nie stoi na przeszkodzie, by sięgnąć po coś mniej konwencjonalnego – jak na przykład te oparte o Pożeracza. Trzeba również mieć na uwadze, że z danym wyborem wiążą się także budowane w przyszłości przedmioty – przykładowo, gdy gramy pod wspomniane Ostrze Łowcy z ulepszeniem Wojownik będziemy musieli zainwestować w nieco early game’owego sprzętu, by jeszcze bardziej spożytkować obraną przez nas ścieżkę i spotęgować jej i tak już dużą siłę.

Wybór butów

Buty – temat rzeka. No, może nie rzeka, ale dość spory strumyk. Bez zbędnego gadania przejdźmy więc do ich analizy.

• Obuwie Merkurego – Standardowe wyjście z tej sytuacji, nad którego zastosowaniem nie powinniśmy się zbyt długo zastanawiać. W większości przypadków najbardziej optymalne obuwie dla leśnych bruiserów.
• Tabi Ninja – Podobnie jak wyżej, jest to rozwiązanie raczej defensywne, które powinniśmy obrać momencie albo znacznej przewagi fizycznych obrażeń w szeregach wroga, albo wyjątkowo nafeedowanego ADC/AD mida/czegokolwiek AD, co chce Cię zabić. Przykładowo, jeżeli wrogi Bot lane wyrobił sobie ogromną przewagę, a przeciwny Marksman miażdży Twoich kompanów kilkoma atakami, to wybór tego obuwia jest rzeczą wręcz wskazaną.
• Buty Mobilności – Buty, na które możemy się zdecydować w momencie, w którym albo gramy pierwsze skrzypce w naszej drużynie i latamy od topa do bota niczym kelner w godzinach szczytu, albo zwyczajnie cenimy sobie mobilność, a wytrzymałe statystyki mogą chwilę poczekać.

Pozostałe opcje są na tyle nieefektywne, że umieszczanie ich na tej liście nie miałoby większego sensu. Warto też zaznaczyć, że tylko pierwsza opcja zapewnia nam Nieustępliwość, czyli coś, na co mocno powinniśmy zwrócić uwagę przy doborze butów. Żadne z podanych rozwiązań nie jest zdecydowanym faworytem, jednak od siebie mogę dodać, że jeżeli nie jesteś pewien tej kwestii, to zawsze możesz postawić na Merkury.

Ofensywne przedmioty

Nie mogło również zabraknąć przedmiotów ofensywnych, które w rękach Rek’Sai (lub szczypcach) najczęściej służą do siania prawdziwego zamętu we wrogich formacjach. Są one jej nieodłączną częścią, a dodatkowo ich spektrum nie należy do najmniejszych. Tak więc do dzieła.

• Hexdrinker – Przedmiot najmniej obowiązkowy z tutaj wymienionych, który jednak musi się znaleźć w naszym ekwipunku, jeżeli po mapie grasuje wyjątkowo niebezpieczny bohater, którego obrażenia są w znacznym stopniu obrażeniami magicznymi. Dobrymi przykładami są tutaj LeBlanc i Ahri – na tego typu bohaterów po prostu musimy złożyć Hexdrinkera, jeżeli nie chcemy, by nasza rola w grze ograniczała się do roznoszenia buffów po mapie. Taka – poniekąd skrajna – sytuacja nie jest jednak jedynym przykładem, w którym powinniśmy decydować się na budowanie tego przedmiotu. Nawet niepozorna Lissandra ablo Rumble na topie, a nawet niekoniecznie nafeedowany Corki na dolnej linii mogą bardzo napsuć nam krwi, dlatego nawet w takich sytuacjach powinniśmy zaopatrzyć się w Hexdrinkera (w połączeniu z Mercami zapewni nam to spokój z resistami na dobre kilkanaście minut, aż do momentu zakupu bardziej złożonych defensywnych przedmiotów).
• Tiamat – Bardzo dobry wybór w miejsce głównego ofensywnego przedmiotu, który znacznie ułatwi nam jungle clear oraz pojedynkowanie się, a jego przyszłe rozwinięcie do Hydry dodatkowo zapewni nam cenny lifesteal. W połączeniu z Q działającym na bardzo podobnej zasadzie czas poświęcany na każdy obóz ulegnie gwałtownej redukcji, a dodatkowe AD zdecydowanie nie zmarnuje się na postaci takiej jak Rek’Sai.
• Trinity – Kolejny dobry kandydat na zajęcie któregoś ze slotów w naszym ekwipunku. Jego dość długa droga kompletowania związana ze stosunkowo wysoką ceną bywa momentami problematyczna, jednak rezultaty jakie niesie ze sobą jego ukończenie są zdecydowanie warte zachodu. Każdy z efektów zapewnianych przez Moc Trójcy jest dla nas przydatny – od boostu do prędkości poruszania się z Phage’a, aż po zwyczajne statystyki z Zeala. Nie należy też zapominać o równie ważnej (o ile nie najważniejszej) części Triforce’a – Sheenie. Nie jest on tylko bardzo dobrym i tanim przedmiotem, ale też – podczas grania Rek’Sai – bardzo efektywnym, który nieprzerwanie zapewniać nam będzie spore wzmocnienie do autoataków.
• Last Whisper – Ostatni na liście podstawowych itemów służących do kopania tyłków i żucia gumy. Ten kupowany powinien być już w nieco późniejszych etapach gry (no, chyba że jesteśmy bardzo do przodu i nie zawracamy sobie głowy tak zbędnym aspektem jak wytrzymałość), gdyż jego efekty najzwyczajniej nie przydają się zbytnio w early/mid gamie.

Znowu żadne z zestawień nie jest zdecydowanie lepsze od drugiego, aczkolwiek w tej sprawie jest chociaż jedna pewna rzecz – nie polecam inwestowania we wszystkie z ofensywnych przedmiotów – byłoby to przerostem formy nad treścią. Najlepiej sprawdzają się one w duecie, choć i nawet trio złożone z tych zabójczych itemów potrafi czasem zadziałać – szczególnie jeżeli lubimy agresywną grę. Ważnym aspektem w budowaniu Rek’Sai jest kradzież życia – mamy sporo lifestealu = nie musimy używać Pasywki, by regenerować zdrowie = najczęściej mamy jej pełny pasek = nasze E prawie zawsze zadaje True DMG.

Sytuacyjne ofensywne przedmioty

Czas na coś specjalnie przygotowanego dla osób wyznających hasło „mecie mówię nie”. Czas na coś, czemu żaden ligowy hipster nie będzie w stanie się oprzeć. Czas na niekonwencjonalne wybory.

• Botrk – Mimo że nie jest spotykany zbyt często, całkiem nieźle sprawdza się na Furii Pustki. Stanowi nie najgorszą alternatywę dla Hydry, zapewniając jakże ważny dla nas lifesteal oraz sporo attack speedu (który dobrze współgra z ewentualnie używanymi runami na AS).
• Youmuu – Druga pozycja sprawiająca wrażenie dodanej trochę na siłę. Okej, większość (bo nie wszystkie – szansa na krytyka jest dla nas bonusem raczej marginalnym) zapewnianych przez Youmuu statystyk jest przydatna – również aktywna funkcja pozwalająca na łatwiejsze doganianie przeciwników. Jednak bądźmy szczerzy – na co to komu? Smite pomagający w dostaniu się do wrogiego celu (o ile gramy pod Ostrze Łowcy), potężny gap-closer i naturalnie zwiększona prędkość z W są raczej wystarczającymi wspomagaczami. Jeżeli już tak bardzo chcemy stawiać na atak, to chociaż wybierzmy coś z pierwszej – tej bardziej sensownej – listy.
• Bloodthirster – Ostatni niestandardowy wariant, który – nie tak, jak mogłoby się wydawać – jest całkiem dobrym przedmiotem na Rek’Sai, głównie za sprawą ogromnego lifestealu i przydatnej (nawet na postaciach walczących wręcz) tarczy.

Defensywne przedmioty

Czym byłaby gra bez inwestycji w jakieś defensywne przedmioty? Najprawdopodobniej czymś w rodzaju Kamikadze. A my nie chcemy czegoś w rodzaju Kamikadze. Znaczy, chcemy coś w rodzaju Kamikadze, tyle że bez umierania.

• Randuin – Przedmiot nieprzypadkowo przedstawiony jako pierwszy – sprawdza się on genialnie w prawie każdej sytuacji, a jego niewysoka cena i sprzyjający cienkiemu portfelowi junglera schemat budowy powinny przekonać nawet największych sceptyków. Bardzo dobry wybór, szczególnie, gdy potrzebujemy nieco pancerza w środkowej fazie gry.
• Spirit Visage – W miejscu resistowego odpowiednika Randuina najczęściej znajduje się Banshee, jednak nie w tym przypadku. Jak wiemy, Oblicze Ducha zwiększa wszelkiego rodzaju self-heale o 20%, a Rek’Sai od takich nie storni – wręcz przeciwnie. Wbudowane leczenie towarzyszy jej już od pierwszych chwil w grze, dlatego wybór tego przedmiotu nie powinien być zbytnio dyskusyjny (Spirit Visage zapewnia też skrócenie czasu odnowienia, jednak nie jest to tak mocno wpływająca na Rek’Sai statystyka)
• Banshee – No właśnie, Banshee. Dlaczego więc nie znajduje się ona w sekcji z niestandardowymi przedmiotami? Otóż dlatego, że na jej budowanie nadal możemy spokojnie się zdecydować, jeżeli doceniamy jej unikalny efekt lub jest on nam wręcz niezbędny do przetrwania – przykładowo, gdy gramy na Blitzcranka lub Thresha i nie jesteśmy do końca pewni swoich umiejętności w unikaniu skillshotów (ja sam, nawet w momencie, gdy nie gram na nikogo z tej dwójki, lubię czasem zainwestować w Banshee, gdyż zwyczajnie cenię sobie zapewniany przez nią efekt i gra się mi z nim dużo przyjemniej i ze znacznie większą swobodą).
• Thronmail – Warty uwagi item, w momencie, gdy przeciwny ADC zaczyna się nieco rozkręcać. Powinno się go też kupować w rozgrywkach, w których to my jesteśmy inicjatorem walk i to na naszych barkach spoczywa zadanie wskoczenia w szeregi wroga, zginięcia i zabrania ze sobą kilku przeciwników do grobu.

Podobnie jak w przypadku ofensywnych przedmiotów, nie należy przesadzać z ilością składowanych defensywnych statystyk – żadna ze skrajności nie jest dobra.

Sytuacyjne defensywne przedmioty

Zastanówmy się teraz, jakie inne defensywne przedmioty mogą znaleźć się na naszej liście zakupów. Ogólnie rzecz biorąc, nie są to lepsze itemy niż te wymienione wyżej, jednak mogą sprawdzić się w poszczególnych sytuacjach i dobrze wykonać swoje zadanie.

• Frozen Mallet – Item przeze mnie zalecany w momencie, gdy na naszym celowniku znajduje się ADC lub Midlaner pozbawiony skutecznego mechanizmu ucieczki lub czegoś, czym w miarę łatwo mógłby się przed nami obronić. Przykładowo Lux, Caitlyn, a także Jinx są tutaj idealnymi przykładami – gdy już się do nich przyczepimy, to nie ma takiej siły we wszechświecie, by nas odczepić.
• Sunfire – W sumie nie widzę jakiś poważniejszych powodów na budowanie tego itemu – jak chcemy, to możemy, jednak Omen lub Thornmail są po prostu lepsze.
• Guardian Angel – Przedmiot często pojawiający się jako dopełniacz do full buildu, którego możemy kupić właśnie w takim celu lub w momencie, gdy jesteśmy najsilniejszym ogniwem naszej drużyny i zarazem głównym celem przeciwnej – wtedy GA też jest zdecydowanie dobrą opcją.

Wszystkie te przedmioty – jak sama nazwa wskazuje – są niestandardowe i sytuacyjne. Jeżeli nie mamy większego powodu na budowanie jednego z nich, to lepiej jest sięgnąć po któryś z tej pierwszej, sprawdzonej listy.

Przykładowe końcowe buildy

Zobaczmy więc, jak mogą wyglądać przykładowe buildy na Rek’Sai:

Zwyczajny, standardowy build, na który osobiście decyduję się najczęściej. Sprawdzony, niezawodny i efektywny – nic dodać, nic ująć.

Zamienienie jednego defensywnego przedmiotu (Oblicza Ducha z pierwszego setu) na Triforce sprawia, że stajemy się wyjątkowo podatni na zgony, a sam build przybiera postać nastawionego w dużej mierze na ofensywę. Jeżeli jesteś pewien swoich umiejętności i/lub lubisz grać w ten sposób, śmiało – nie bój się po niego sięgnąć i bądź jak Tommy Lee Jones w Ściganym!

Trzecia opcja przeznaczona dla wielbicieli early game’owego chaosu i wczesnej presji na przeciwnikach. Połączenie Mobilitki + Ostrze + Hexdrinker (tutaj przedstawiony jako Paszcza Malmortiusa) tworzą bardzo silny we wczesnych etapach gry setup, na który możemy się zdecydować, jeżeli chcemy już od pierwszych minut wspomóc naszą drużynę w boju.

Ostatni – najbardziej niekonwencjonalny i niezbadany. Opiera się na wspominanych wcześniej efektach on-hit i podstawowych atakach. Build ten pozostawia wiele do życzenia, jednak jest ciekawą odskocznią od oklepanych wzorców, a likwidacja papierowych przeciwników jest ponadczasową przyjemnością.

Junglowanie – ścieżki i obozy

Grając Rek’Sai obieramy standardowe ścieżki junglowania – zaczynamy od prawej części mapy smite’ując pierwszy obóz. Decydujemy się na takie rozwiązanie, gdyż w ten sposób dostaniemy znacznie lepszą pomoc, bo od dwóch a nie jednej osoby. W rzeczywistości, bez problemu możemy zacząć po lewej stronie Summoner’s Rift, jeżeli chcemy lub jeśli sojuszniczy Botlane prosi o oddanie Krugów/Grompa.
Tak prezentuje się nasz pierwszy clear:


Jak widać, raczej nie poleca się zahaczenia o Brzytwodzioby (te znajdujące się na miejscu starych Wiedźm), gdyż obóz ten jest wyjątkowo trudnym do zaliczenia. Bardzo ważne jest jednak, by zabezpieczyć ich błogosławieństwo zaraz po pierwszym powrocie do bazy. Po przejściu tego szlaku (ostatni Gromp i Krugi są opcjonalne – ich wzięcie zależy od naszego stanu zdrowia) powinniśmy mieć jeszcze wystarczający zapas zdrowia na wykonanie jednego ganku. To, na którą linię się zdecydujemy, nie ma większego znaczenia – ważne, by zasadzka była wykonana czysto i z głową.

Gankowanie – jak, gdzie, kiedy?

Gankowanie Rek’Sai jest jej ogromnym atutem. Rozciągliwość i elastyczność Tuneli pozwala na przedostanie się przez praktycznie każdą przeszkodę na Summoner’s Rift, co z kolei stawia nas przed ogromem możliwości. Poniżej przedstawione zostały – niektóre ciekawe, niektóre standardowe – opcje na wykorzystanie naszych Tuneli. Są one jak najbardziej optymalne i warte użycia w większości przypadków.
Nie przedstawiłem tutaj najbardziej fundamentalnych sposobów na gank typu: przejście przez krzaki na rzece i użycie E w kierunku przeciwników, gdyż myślę, że uwzględnienie ich byłoby co najmniej nierozsądne.

Dokładny kierunek i miejsce wylądowania są oczywiście zmienne i zależą od sytuacji – są to orientacyjne Tunele mające na celu przedstawić tylko ideę zagrania.

Ganki na Mida są zdecydowanie najnudniejszą częścią tworzenia zasadzek. W przypadku Rek’Sai nie są one niczym nadzwyczajnym i – tak jak u większości postaci – ograniczają się do zajścia przeciwnika od pleców lub bezpośredniego wbiegnięcia/wskoczenia na linię. Jest co prawda parę ciekawych wariantów, takich jak ten.

Tunele – czyli jak w mobilności dogonić Lee Sina

Tunele Rek’Sai są bardzo ważnym elementem jej rozgrywki. Zapewniają niezbędną dla junglera mobilność i umożliwiają pojawienie się w dwóch różnych miejscach w bardzo małym odstępie czasu. Większość Tuneli stawiana jest na bieżąco, jednak niektóre na polu walki utrzymują się dość długo i stanowią istotny element poruszania się po mapie. Omówmy zatem ich rolę i przyjrzyjmy się najbardziej optymalnym sposobom ich użycia.
Po pierwsze – miejsca, w których powinniśmy je używać. Warianty ofensywne zostały przed chwilą przedstawione, więc teraz zajmiemy się bardziej ich użytkową stroną i poznamy sekrety tworzenia własnej sieci komunikacyjnej wyjętej rodem z tokijskiego metra (niektóre z nich będą dla Was śmiesznie oczywiste, jednak z szacunku dla nowych graczy postanowiłem je umieścić – do dziś jestem wdzięczny osobie, która uświadomiła mi, że nie muszę kupować całych przedmiotów na raz…)

Przypominam, że są to tylko orientacyjne położenia tuneli, a ich kąt i kierunek są jak najbardziej zależne od sytuacji.

Najprawdopodobniej każdy, kto miał okazję zagrać Rek’Sai, tworzył tego typu przejście. Jest ono całkiem przydatne, skracając czas potrzebny na wyjście z bazy. Zdecydowanie odradzam tworzenia ciągu takich tuneli, którego użycie w teorii powinno zastąpić Homeguardy – w praktyce tak nie jest, a my tylko zmarnujemy czas i masę Tuneli.

Jeżeli nadal wam mało, zapraszam na bardzo interesujący materiał obrazujący niesamowite możliwości Tuneli Rek’Sai: KLIK!

Pokrótce o gameplay’u

O grze w jungli można by napisać dość długą książkę, zahaczając przy tym o wątki samodyscypliny, psychologii czy nawet skrajnej samooceny. Ktoś jednak musiał podjąć wyzwanie streszczenia roli leśnika.

W early gamie powinniśmy wykorzystać naszą przewagę w zdrowiu i jeszcze przed pierwszym powrotem do bazy udać się na gank – przykładowo na środkową aleję. Jest duże prawdopodobieństwo, że w momencie, gdy my kończymy pierwszy podstawowy clear jungli, przeciwny leśnik odpoczywa już skonany w swojej bazie, regenerując swoje zdrowie. W takiej sytuacji powinniśmy jak najszybciej wykorzystać jego nieobecność, gankując jedną z linii. Dobrym wariantem na rozegranie tego momentu jest także postawienie głębokiego Trinketa, po czym jednak zmuszeni będziemy do sprzedania go i wymiany na czerwonego.

Gankując we wczesnych fazach gry powinniśmy brać pod uwagę nasze cele i ich ewentualne możliwości – miejmy na uwadze, czy nie wybieramy się ze zbyt małą ilością zdrowia na przykładowo Oriannę lub Leblanc. Zawsze starajmy się śledzić ruchy przeciwnego junglera – tu odsyłam do sekcji z przeciwnikami i zapoznania się z metodami radzenia sobie z ofensywnymi leśnikami. W teamfightach osadzonych we wczesnych minutach gry powinniśmy być frontową linią naszej drużyny. W early sprawujemy się wyśmienicie, więc taki stan rzeczy będziemy chcieli naturalnie spożytkować – nie należy jednak przesadzać, gdyż nie jesteśmy nieśmiertelnym głównym bohaterem filmu akcji.

Mid game Rek’Sai powinien znaleźć się w słowniku synonimów pod pozycją „królestwo”. Dla Furii Pustki okres ten jest okresem świetności, który bezlitośnie powinniśmy korzystać. Kontrola smoka to podpunkt znajdujący się na najwyższej pozycji w naszej liście „TO DO”. Dzięki Wyczuwaniu Drgań będziemy w stanie skutecznie counter junglować przeciwnika (z rozmysłem oczywiście) oraz znajdować odosobnione cele, których eliminacja poprowadzi nas do kolejnych celów gry – na przykład wspomnianych własnie smoków. Mid game to okres, w którym delikatnie zaczniemy odczuwać spadek naszej siły. Może nie spadek naszej siły, a wzrost przeciwników – wrogich Midlanerów i Strzelców. Jest to też czas, kiedy powinniśmy zacząć interesować się naszym pozycjonowaniem oraz losem sojuszników.

Late game jest zdecydowanie najmniej kolorowy, jednak nadal bardzo przyjemny dla Rek’Sai. Zdobyte do tego czasu itemy zapewnią nam pokaźne możliwości w walce, a nie najgorzej skalujące się umiejętności pomogą w nawet najcięższych momentach. Fenomenem Rek’Sai jest jej stosunkowo duża łatwość w solowaniu wrogich Prowadzących – ADC i Magów. Dobrą alternatywą, którą możemy podjąć w późniejszych etapach jest splitpush. Musimy jednak upewnić się, że mamy odpowiednią wizję w kluczowych miejscach na mapie, by być w stanie uciec z opałów za pomocą naszej Superumiejętności. W tym czasie powinniśmy zacząć troszczyć się o naszych Carrych – jeżeli nie otrzymują dostatecznej protekcji powinniśmy zająć się tym, odganiając niemile widzianych bohaterów. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie, by zagrać nieco agresywniej i być tym, który poleci na przeciwników – wszystko zależy od naszego stylu gry i podejmowanych decyzji, jednak zawsze należy pamiętać o umiarze. Inicjacje grając Rek’Sai są naszą zdecydowanie silną stroną. Gdy tylko to możliwe i gdy tylko znaleźliśmy dogodną sytuację powinniśmy przeskoczyć w grupę przeciwników, podrzucając ich na boki z W licząc, że nasza drużyna wesprze nas w naszych działaniach.

• Q potrafi przerywać nasze autoataki, co przydaje się w walce z potworami w jungli.
• Używaj Zanurzenia, gdy tylko możesz – efektywne odnawianie zdrowia sprawia, że umiejętność ta aktywowana powinna być nawet podczas walki z przeciwnikiem lub podczas czyszczenia obozów.
• Zagranie Tunelu i w momencie jego skończenia szybkie użycie Flasha jest bardzo potężnym zagraniem, które nie daje przeciwnikowi zbyt dużych szans na zareagowanie i umożliwia dorwanie celu, nawet jeżeli znajduje się on poza zasięgiem naszego gap-closera.
• Cooldown pomiędzy zadawanymi obrażeniami z W powinien być przez nas mniej więcej znany i czuty – czyszcząc obozy powinniśmy w przybliżeniu wiedzieć, kiedy się wynurzyć, aby móc ponownie zadać obrażenia. Oczywiście taka wiedza przychodzi z czasem i z początku wystarczy uważnie śledzić okrąg pod atakowanym celem – działa to na podobnej zasadzie co E Yasuo.
• Gdy podchodzimy pod grupkę minionów lub potworów w jungli, powinniśmy pamiętać o wystrzeleniu Q przed wynurzeniem. Obrażenia tej umiejętności nie są wyjątkowo wysokie, jednak jest to zagranie, z którego powinniśmy konsekwentnie korzystać.
• Tunele mogą służyć o baitowania przeciwników – mogą być umyślnie postawione w miejscu, gdzie najprawdopodobniej za chwilę znajdzie się przeciwnik i zechce je zniszczyć – gdy się będzie do tego zabierał, my możemy wskoczyć przez jeden koniec i wyskoczyć drugim niespodziewanie niczym Hiszpańska Inkwizycja.
• Pamiętaj, że W zapewnia nam bonusowy movement speed. Jeżeli już się gdzieś przemieszczamy, to najlepiej będąc zakopanym.

Tristana – jeszcze jakiś czas temu postać znana ze swojej niesamowitej siły w późniejszym etapie gry, dziś nieco bardziej agresywny i skory do wymian na linii Strzelec. W grze pełni ona rolę chętnie wdającego się w wymiany ADC, z których wyjść zwycięsko pomagają jej ofensywne umiejętności zadające duże obrażenia. Charakterystycznymi cechami Tristany są jej pasywka oraz możliwość otrzymania resetu umiejętności W w obliczu dobycia zabójstwa bądź asysty. Pomimo tego, że zreworkowanie jej w aktualizacji 5.2 odbiło się dość mocno na jej late game’owej sile, to jest ona nadal priorytetowym ADC, którego skalowanie – mimo iż nieco osłabione – nadal jest wysoko cenione.

Standardowe ustawienie dla ADC. Wprawdzie można z nim nieco poeksperymentować i zamienić punkt tu i tam, jednak rozwiązanie podane powyżej jest jak najbardziej optymalne i możemy je stosować praktycznie w każdej rozgrywce.

Kolejność rozwijania umiejętności

R > E > Q > W

Nie powinno być tutaj żadnego zaskoczenia – E jest naszym głównym źródłem DMG, a rozwijanie tej umiejętności jest zdecydowanie najbardziej opłacalną opcją. Na drugim miejscu plasuje się Q, czyli krótkotrwały boost do prędkości ataku, na którego stawiamy z kilku względów. Przede wszystkim jest on zwyczajnie bardzo silną umiejętnością, której wpływ na grę rośnie wraz z biegiem czasu. Ważnym elementem w kwestii wyboru pomiędzy Q a W jest stosunkowo kiepskie skalowanie skoku. Ten zazwyczaj służyć nam będzie jako mechanizm ucieczki, a rozwijanie go nie jest tak opłacalne, jak w przypadku Q. Ultimate oczywiście rozwijamy zawsze jako pierwszy skill.

Czary Przywoływacza

+

Niepodważalnie najlepsze obecnie ustawienie dla wszystkich ADC. Nie sądzę, aby wybór takiego zestawu był w jakikolwiek sposób niejasny, gdyż jest to najbardziej fundamentalna i podstawowa wiedza, jaką można posiadać.

Pierwsze wyjście z bazy

Standardowy zestaw na początek, niepodważalnie najlepszy przy obecnych standardach. Jakiekolwiek inne, dziwaczne setupy nie mają tutaj większego sensu i nie powinniśmy się na nie kiedykolwiek decydować.

Early/mid game

Najbardziej optymalną scenerią jest jak najszybsze zbudowanie IE. Dobrze jest, gdy zaczniemy je składać zaczynając od K. W. Miecza, jednak ze względu na to, że taka sytuacja nie jest osiągalna w każdej grze, możemy równie dobrze zakupić Pickaxe’a jako pierwszą składową Infinity Edge. Zdecydowanie odradzam kupowanie Cloak of Agility na pierwszym miejscu – w early nie zapewni nam to praktycznie żadnej przewagi, a lepszym rozwiązaniem będzie już postawienie na Vampirica w obliczu słabej sytuacji finansowej. Zwykłe buty powinny znaleźć się w naszym ekwipunku w okolicach drugiego cofnięcia się do bazy. Najlepiej jest je kupić jako dodatek (np. do K. W. Miecza), a nie jako główny przedmiot, po który cofamy się do sklepu. Ulepszenie ich do Nagolenników Berserkera powinno wystąpić najwcześniej po złożeniu jednej lub dwóch składowych IE. O potionach również należy oczywiście pamiętać i zakupywać je w liczbie jednej bądź dwóch sztuk, gdy tylko jest taka możliwość.
PS nie zapomnijcie także o wardach!

Przedmioty na Attack Speed

Po ukończeniu IE przychodzi pora na Statikka. Jest on naszym głównym źródłem prędkości ataku, a zapewniana przez niego szansa na trafienie krytyczne bardzo mocno zwiększy zadawane przez nas obrażenia. Dodatkowo, Statikk pomoże nam zarówno w odpushowywaniu linii, jak i jej pushowaniu (tutaj też przydają się wspomniane wcześniej bierne wybuchy z E – komponują się one idealnie z pasywką Kosy Statikka). Składanie jej można zacząć z obu stron – zarówno kupując Avarice Blade (wtedy powinniśmy skupić się bardziej na farmie), jak i zaczynając od Zeala. Zadecydują tu nasze osobiste preferencje oraz aktualny stan złota.

W rzeczywistości równie dobrze można zacząć naszą przygodę z przedmiotami nie od Infinity Edge a od Statikka – zwiększy to naszą siłę we wcześniejszych etapach gry, jednak power spike po uzyskaniu tego itemu nie jest tak potężny, jak w przypadku IE. Odradzam natomiast budowania Phantom Dancera jako pierwszego przedmiotu – jest to wyjątkowo nieefektywna opcja.

Przedmioty ofensywne

Kolejnymi, oczywiście ofensywnymi przedmiotami są Bloodthirster i Last Whisper. Najpierw w naszym ekwipunku powinien znaleźć się ten pierwszy, zapewniając jakże ważny w mid i late gamie life steal oraz poprawiając naszą wytrzymałość. Wskazane jest, aby Vampirica kupić już nieco wcześniej – nawet przed ukończeniem Infinity Edge lub w momencie kupowania Nagolenników Berserkera (nie należy jednak przekładać priorytetu kradzieży życia nad ukończeniem IE).

Przedmioty defensywne

Również przedmioty defensywne są nieodłączną częścią gry Prowadzącymi. Na ich miejscu najlepiej, aby znalazł się jeden z wymienionych powyżej. Omówmy każdy z nich i zastanówmy się, w jakich sytuacjach decydować się na który przedmiot.

• Mercurial Scimitar – jeden z najlepszych przedmiotów dla Tristany, o ile potrafimy go odpowiednio wykorzystać. Jest to przedmiot, który mimo iż pełni rolę defensywną, to stanowi też bardzo przyzwoity boost do obrażeń. Aktyw jest niesłychanie przydatnym elementem, a jego poprawne używanie, w połączeniu z Ultem i odskokiem sprawia, że dojście do Tristany często graniczy z cudem. W Mercurial Scimitara zainwestować powinniśmy, w momencie, gdy w szeregach wroga znajduje się hard CC, który dosadnie ogranicza nasz wpływ na grę i uniemożliwia swobodne poruszanie się po polu walki. Przykładowo Veigar ze swoim stunem jest tu idealnym przykładem. Również Syndra i jej dalekozasięgowe ogłuszenie bardzo często bywa dla nas problematyczne – rozwiązaniem jest tutaj QSS wbudowany w Rtęciowego Bułata. Podobnie jest, gdy w przeciwnej drużynie grasuje Zed. Jeżeli upatrzył sobie nas jako łatwy do wyeliminowania cel, to zainwestowanie w Mercurial Scimitara jest jak najbardziej wskazane, a kupno jego składowej – QSS-a – powinno odbyć się nawet przed sięgnięciem po Bloodthirstera.

• Guardian Angel – Przedmiot zapewniający nam drugą szansę w przypadku m.in. popełnienia błędu w pozycjonowaniu się. Budowanie tego przedmiotu ma jednak sens tylko wtedy, gdy jesteśmy dość mocno chronieni przez kolegów z drużyny. Jeżeli non-stop jesteśmy solowani i atakowani przez – dajmy na to – nafeedowaną Irelię czy Jaxa i nie otrzymujemy zbyt dużo wsparcia od sojuszników, to budowanie GA na nic się nie zda – zostaniemy zwyczajnie zabici dwa razy. Zalecam budowanie tego przedmiotu w momencie, gdy gra sięga szczytowych minut, a jej rezultat zależy od tego, który Carry utrzyma się przy życiu dłużej – w takich grach zazwyczaj kilka osób jest przylepionych do swoich ADC, pilnując ich jak oka w głowie – wtedy budowanie GA jest jak najbardziej dobrym pomysłem.

• Całun Banshee – Przydatny przedmiot w momencie, gdy nasz żywot zależy od jednej wrogiej umiejętności. Blitz lub Thresh na Supporcie są tego dobrymi przykładami, ale nie tylko – zwykła Lissandra na topie potrafi bardzo napsuć nam krwi swoją inicjacją i Superumiejętnością. W takim przypadku również można spokojnie zdecydować się na Banshee.

Ulepszenia do butów

Jeśli chodzi o ulepszenia obuwia, to można zdecydować się na praktycznie każde z wymienionych powyżej. Homeguardy są dość popularnym i dobrym wyborem praktycznie na każdym bohaterze. Dwa pozostałe spełniają taką samą rolę – poprawiają naszą mobilność i zdolności w kite’owaniu. W związku z tym, jeżeli nie potrafimy odpowiednio dobrze poruszać się ADC, to nie powinniśmy sięgać po Furora. zielone ulepszenie natomiast nie wymaga od nas aż tak dobrego kite’owaniu, gdyż poprawiają one nasz movement speed niezależnie od sytuacji.

Przykładowe końcowe buildy:

Niestandardowe wybory

• Youmuu’s Ghostblade – Jeśli lubisz szaleć, a niekonwencjonalne wybory nie są dla Ciebie wyzwaniem, to bez problemu możesz zdecydować się na kupno Youmuu’s. Współgra ono całkiem nieźle z naszym Q i jest dość ciekawym rozwiązaniem kwestii ofensywy u Tristany.

• BotRK – Osobiście nie polecam tego rozwiązania – obrażenia oraz life steal nie są tak dobre jak w przypadku BT, a część aktywna w późniejszych etapach gry jest niesłychanie trudna i problematyczna w użyciu (nasz bazowy zasięg znacznie przewyższa range tego przedmiotu).

Jak grać ADC?

Po pierwsze – pozycja. Odpowiednie ustawienie się w walkach drużynowych jest kluczem do skutecznej gry Prowadzącymi. Należy rozwiać tutaj pewien mit – to nie wina ADC, że atakuje on tanka. Wiele razy – przede wszystkim na niższych ligach – słyszy się „Don’t focus tank” rzucone w kierunku Marksmena. W rzeczywistości, nie może on sobie po prostu wybrać kogo będzie atakował – za cel obierać powinniśmy najbliższego bohatera, gdyż na tym – w nieco bardziej zorganizowanych grach – polega całe sendo teamfightu. Wszystko zależy od tego, którzy Prowadzący zdołają szybciej przebić się przez frontową linię wroga.

Po drugie – nie bądź chciwy. Szczególnie grając Tristaną często przez głowę przechodzą myśli o wskoczeniu w bardzo niebezpieczne miejsce tylko dlatego, że widzieliśmy tam przeciwnika na niskim stanie zdrowia. Jeżeli chcemy grać dobrze, powinniśmy grać również rozsądnie i z opanowaniem.

Po trzecie – kite’owanie. Jest to już trochę wyższa szkoła jazdy, choć w przypadku Tristany kite’owanie jest stosunkowo łatwe do wykonania. Mechanizmów pomagających w tym jest u niej masa – możemy najpierw odskoczyć, by zyskać odległość, potem odrzucić przeciwnika Ultem i ewentualnie użyć aktywu Mercurial Scimitara. W takiej sytuacji dojście do nas będzie kompletnie niemożliwe, o ile spełniamy też punkt pierwszy.

Nie wiesz, co to kite’ing? Oto podręcznikowy przykład (od 0:34): KLIK!

Faza lane’owania (early game)

Faza lane’owania zależy głównie od oponenta na linii. Tristana jest stosunkowo ofensywnym ADC, jednak nic nie stoi na przeszkodzie, by zagrać nią nieco bezpieczniej. Trudno określić jak powinniśmy grać w alei, gdyż każda gra jest inna. Zamiast tego, przyjrzymy się najczęściej popełnianym błędom:

• zbyt agresywna gra – jeżeli atakujemy przeciwnego bohatera, wrogie miniony obierają nas jako cel. Powinniśmy mieć to na uwadze przy wyprowadzaniu ataku. Pomaga w tym chowanie się do krzaków w celu stracenia aggro minionów (choć nie działa to w 100% przypadków)
• pushowanie bez wardów – wiadomo, że wizja to działka bohatera wsparcia, jednak – jak to często bywa na SoloQ – nie zawsze można na nim polegać. Powinniśmy w miarę możliwości używać naszego trinketa, wardując nim krzaki oraz rzekę. Warto czasem kupić też zwykłego warda, jeśli nie zrobił tego nasz Support. Jeżeli natomiast jesteśmy pozbawieni informacji o wrogim junglerze, powinniśmy chociaż nie pushować i trzymać się raczej z tyłu. Gdy natomiast linia automatycznie się pushuje, a my jesteśmy pozbawieni wizji, powinniśmy albo cofnąć się do bazy albo udać się w międzyczasie na Krugi lub Grompa.
• tracenie farmy – szczególnie u Tristany jest to dość powszechny problem. Stracenie jednego csa przez nasze E wywołuje reakcję łańcuchową pod tym względem – zaraz autoatakujemy kolejny, chcąc naprawić otrzymane straty, a zamiast tego tracimy kolejny i pod wpływem nerwów oraz irytacji wszystko się napędza, a po chwili okazuje się, że spośród 6 minionów my zdobyliśmy zaledwie jednego.

Mid game

W mid game’ie siła Tristany jest bardzo wysoka, o ile udało nam się skompletować Statikka lub IE. W obliczu nieposiadania żadnego większego przedmiotu nasza moc dość wyraźnie spadnie, a wpływ na grę i przebieg teamfightu również ulegnie osłabieniu. Właśnie dlatego odpowiednie farmienie jest tak ważnym elementem. Nawet przy statystykach 0/0/0, aczkolwiek z dobrą farmą, będziemy w stanie zafundować sobie całkiem pokaźny sprzęt. W walkach drużynowych naturalnie trzymamy się z tyłu, wyczekując odpowiedniego momentu na zmianę położenia z W i wyczyszczenie pola walki.

Late game

Late game to już tylko gra o przetrwanie. Nie powinniśmy podejmować się żadnych bardziej ryzykownych zagrań, a nasz focus ograniczać się powinien do najbliższego nam przeciwnika. Skoku w wariancie ofensywnym używamy tylko i wyłącznie wtedy, gdy mamy pewność, ze wykończymy uciekających wrogów. No, i tak jak wszędzie – pozycjonowanie się, pozycjonowanie się i jeszcze raz pozycjonowanie się. Domyślam się, że nie słyszycie tego pierwszy raz, ale naprawdę jest to bardzo istotne.

• Po użyciu Ulta możliwe jest wrzucenie jeszcze jednego autoataku odlatującemu celowi
• Używaj zarówno pasywki, jak i aktywu E, by pomóc sobie w last hitowaniu (szczególnie pod wieżą)
• Podczas lotu z W możesz użyć Superumiejętności oraz E
• Staraj się zadać jak najwięcej ataków przeciwnikowi nim Ładunek Wybuchowy się uaktywni
• Kombinacja E + 4 ataki + W potrafi zadać grubo ponad 500 obrażeń podczas fazy lane’owania
• Zawsze nakładaj E na turrety, gdy je pushujesz
• Staraj się odpowiednio oszacować swój dmg output, by przypadkiem nie uratować przeciwnika Superumiejętnością

Azir jest postacią o niezwykle unikalnej, a zarazem trudnej mechanice. Cały jego gameplay polega na atakowaniu za pomocą żołnierzy powstałych z piasku, których po prostu przyzywa z ziemi. Postać ta ma długą historię projektowania, gdyż była wcześniej wielokrotnie planowana. Developerzy chcieli już dawno temu stworzyć maga piasku, lecz niejednokrotnie z tego rezygnowali. Mimo to, warto było czekać na tak ciekawego championa.

Jak wspomniałem w powyższym tekście – postać ta charakteryzuje się niebywale odmiennym skill setem, który jest dość ciężki do opanowania, ale warto poświęcić kilka gier, aby nauczyć się nim grać.
Postać jest ciekawa w obsłudze, dzięki czemu rozgrywki tak szybko się nie znudzą. Kryje za sobą ogromny potencjał, potrafiący istotnie wpłynąć na losy meczu, co zwiększa rozrywkę podczas gry.
Zanim opanowałem Azira spędziłem około czterdzieści, pięćdziesiąt meczów, także nauka może być strasznie żmudna i czasochłonna, lecz opłacalna. Albowiem kiedy załapiemy parę zabójstw, otwiera nam się brama do snowballowania i dążenia do zwycięstwa nawet, gdy pozostali sojusznicy nie poradzą sobie w początkowej fazie gry.

• Mogą występować problemy z maną we wczesnej fazie gry
• Trudny do opanowania
• Escape mechanism może być zablokowany przez ciało przeciwnika
• Last hitowanie często sprawia problemy

Grając Azirem pójdziemy wariantem 21/0/9. Ze względu na nasze możliwości trzymania wroga na dystans nie będziemy zbytnio przejmować się defensywną selekcją. Bardzo ważne jest dodatkowe 1.5% MS, które zapewnione są przy trzecim rzędzie.

Kolejność rozwijania umiejętności

R > Q > W > E

Jak u większości postaci, kiedy mamy możliwość, to wykorzystujemy punkt do ulepszenia ulta na poziomie 6., 11. i 16.

„Q” maxujemy ze względu na zapewniane nam obrażenia. Jest to nasze główne źródło obrażeń na początkowych poziomach. „W” skaluje się tylko i wyłącznie wraz ze wzrostem obrażeń magicznych, więc „Q” zapewnia nam zwiększone, bazowe obrażenia na tymże skillu. Dodatkowo mniejszy cooldown pomoże nam w przestawianiu pozycji żołnierzy.

„W” rozwijamy jako drugie. Jest to umiejętność, na której bazujemy, dlatego też recharge jest bardzo istotny. Jesteśmy w stanie efektywniej pushować oraz łatwiej wykorzystywać żołnierzy. Lepiej kontrolować będziemy obszar, do którego nie chcemy dopuścić wroga, stawiając tam żołnierza. Poza tym trzech żołnierzy w mid game potrafi zrobić masakrę, a lepsza tarcza z większymi obrażeniami nie pomoże tak, jak szybsze odnowienie soldierów.

Cóż, skoro wszystko zostało już rozdane, nie pozostaje nic więcej, niż zająć się „E”. Próbowałem rozwijać tę umiejętność jako drugą, lecz nie działało to tak dobrze, jak domyślna propozycja rozwijania („W” jako drugie).

Czary przywoływacza

+

Osobiście korzystałem z tej kombinacji na początku gry i szczerze polecam na sam początek, aby zmniejszyć naszą liczbę zgonów oraz mieć większą i łatwiejszą szansę na uratowanie swojej skóry podczas jakieś pomyłki.

+

Moja ulubiona oraz najbardziej polecana kompozycja.
Podczas gdy ktoś będzie miał dość naszego irytującego poke’u i postanowi pójść full in, my rzucamy Exhausta, zarazem stawiając na nim żołnierza (W). Zredukowanie wrogiego DMG, resistów i spowolnienie świetnie współgra z żołnierzem, który jest w stanie zdziałać naprawdę wiele na „wyczerpany” cel. Póki taka sytuacja się nie zdarza, próbujemy farmić, a Exhaust ma być odpowiedzią na ofensywne zachowanie, które trochę ostudzi wroga.
Oczywiście podczas gry w roli supporta decydujemy się na to samo.

+

Heal na midzie stosowałem, kiedy miałem styczność z bohaterami typu Riven. W chwili, w której wróg wbijał się we mnie używałem go, aby nabyć między nami dystans. Grając z tym spellem nastawiam się na grę pasywną, wykorzystując go w awaryjnych sytuacjach, kiedy trzeba uciec od nieprzyjaciela z dashem lub czymś podobnym.

Nawiasem mówiąc: może wydawać się to dość śmieszne, ale są to spelle adekwatne do roli, jaką jest AD carry! Tak, otóż można grać Azirem na bot lane jako Marksman. Decyduję się na takie podejście, kiedy w mojej drużynie występuje cały team pod ad – mid (np. Zed), jungler oraz top. Wbrew pozorom postać ta dobrze spisuje się w tej roli. Aczkolwiek ostrzegam! Nie opłaca się zmierzać w tym kierunku, kiedy nie jesteśmy na zaawansowanym poziomie. Ja osobiście zacząłem o tym myśleć po jakimś czterdziestym, pięćdziesiątym meczu rozegranym tą postacią.

Taki start będzie dla nas najbardziej przyjazny. Dodatkowe AP zapewni efektywniejszy poke, a passive eliminuje problemy z maną.
Średnio podczas fali minionów używamy jedno lub dwa combo W+Q+AA(W). Zabicie fali będzie zwracało większość many, co pomoże jej zbyt dużo nie tracić.

Po pierwszym wycofaniu się mamy trzy główne możliwości zakupu. W razie możliwości najlepiej do tego zestawu zakupić dwa potiony i warda, ewentualnie butki.
Seeker’s Armguard – Zakupimy ten przedmiot jako pierwszy, jeśli na linii mamy styczność z wrogiem polegającym na obrażeniach fizycznych.

Fiedish Codex – Kiedy nasz budżet jest mocno ograniczony. AP + CDR zapewni nam o wiele efektywniejsze farmienie i obijanie.

Haunting Guise – W przypadku, gdy chcemy wzbogacić się w obrażenia i wytrzymałość przeciwko APc. Penetracja magiczna wraz z obrażeniami magicznymi zapewnia ogromy wzrost obrażeń, które pozwolą na ciągłe, efektywne poke’owanie przeciwnika, ale bardzo ważną statystyką jest życie, które pomoże przetrwać wszelakie ataki maga żądnego naszej krwi. Kupujemy ten przedmiot najczęściej na nukerów takich jak LeBlanc.

Needlessly Large Rod – W chwili, gdy jesteśmy pewni naszej dominacji na linii i nie musimy obawiać się skutecznego kontrataku, który zagraża naszemu życiu. Polecam, jeśli jesteśmy w stanie grać ostrożnie i przerastać wrogów swoim zasięgiem.

Przedmioty te według mnie są najbardziej efektywne w mid game. Ioniany wraz z Nashor’s Tooth zapewnią nam 40% CDR – czyli maksymalny AS z pasywki. Doliczając szybkość ataku otrzymaną z Nashora zyskamy dość ciekawą pod tym aspektem liczbę.

Nasza moc umiejętności jest w porządku przy takich przedmiotach. Będziemy posiadać duże obrażenia, a runki Magic Penetration pomogą w obniżeniu resistów wrogich bohaterów.

Ponadto Zhonya, dzięki aktywowi, nieraz pomoże przeżyć wrogi atak. Również bardzo dobry przedmiot, gdy przeciwnik będzie chciał dive’ować nas pod dyskiem stworzonym przez pasywny czar – w środkowej fazie gry spell ten posiada ogromne obrażenia, o których wielu graczy nie ma pojęcia lub o nich najzwyczajniej zapomina.

Opcjonalnie, gdy będziemy mieli więcej pieniędzy, warto zaopatrzyć się jeszcze w maskę.

Gdy posiadamy już nasze trzy core itemy, pora na zbudowanie (najczęściej, ale nie zawsze) kolejno:
Void Staffa, Liandry’s Torment i na końcu Rabadona.

Kolejność jest istotna, ponieważ obrażenia będziemy mieli zapewnione mimo braku ogromnej liczby punktów Ability Power. Void Staff oraz Liandry’s w większości gier powinno nam dać o wiele więcej niżeli Rabadon’s Deathcap.

Rod of Ages złożymy w przypadku, gdy pójdziemy na top lane i Twoja drużyna będzie potrzebowała kogoś bardziej wytrwałego. Przedmiot ten będzie zastępstwem dla Nashor’s Tootha w mid game.

Można pomyśleć nad złożeniem Rabadona, jeśli przeciwna drużyna jest naprawdę squishy albo ze główny cel obieramy pushowanie.

Tak wygląda mój najczęściej używany build na środkowej alei.

Przedmioty defensywne, które mogą zastąpić Rabadona. Najczęściej gdy już decyduję się na taki ruch jest to Rylai, aczkolwiek jest to opcjonalny wybór.

Taki build stosuję chodząc na górną aleję. Obecnie Azir z takimi przedmiotami przypomina mi Ryze’a, który przez długi czas był jednym z najlepszych top lanerów. Będziemy dość tanky, a mimo to nasze obrażenia będą naprawdę ogromne.

Ostatni przedmiot będzie sytuacyjny:
Liandry’s Torment będziemy budować w chwili, gdy przeciwna drużyna będzie posiadała dwóch lub trzech bohaterów z ogromną ilością życia.
Void Staff w chwili, gdy wrogowie będą skłonni do budowania dużej ilości resistów.
Rabadon’s Deathcap posłuży nam do szybszego pushowania. Jeśli zdecydujemy się splitpushować, będzie to dla nas dobry wybór.
Guardian Angel – rzadko skłaniam się do zbudowania tego przedmiotu, ale pomoże nam wytrwać dłużej na polu bitwy, zarazem zapewniając dodatkowe MR i Armor, które sprawią, że staniemy się bardziej wytrzymali.

Jak już wcześniej wspominałem – siła Azira wzrasta wraz z upływem gry. Także w razie możliwości staraj się podejmować jak najmniejsze ryzyko podczas rozgrywki, aby przeciwnik Cię nie zepchnął z linii i skazał na mus odrabiania. Farmienie i obijanie przeciwnika dla ostudzenia jego pewności siebie będzie najlepszym rozwiązaniem, które pozwoli nam spokojnie przejść do środkowej i późnej fazy gry, gdzie po prostu jesteśmy bestią.

W team fightach staraj się zbytnio nie izolować od drużyny, ponieważ jesteś bardzo wrażliwą jednostką, mimo ulta, który potrafi uratować skórę. Stój blisko swojego ADc i wspierajcie się wzajemnie, a w razie możliwości postaw przed sojusznikami lub przed samego ADc ulta. Zabezpieczy to kompanów i zwiększy drogę, którą wróg musi przebyć w celu zaatakowania.

Jeśli zapowiada się na walkę drużynową w dżungli, staraj się postawić ulta w ciasnym przejściu dla odizolowania jednego lub dwóch ważnych przeciwnych postaci. Ewentualnie przy złapaniu odizolowanego wroga możemy postawić ultimate ku pozostałym członkom drużyny przeciwnej (oczywiście jeśli znajdują się niedaleko), aby uniemożliwić im skuteczny kontratak.

Gdy załapiesz już mniej więcej, na czym polega farmienie, poke, farmienie, poke, to gdy przeciwnik zjedzie poniżej 50% hp, będziesz chciał go zepchnąć z linii w celu spushowania fali i roamu, najczęściej na dolną linię, ponieważ Azir ma również nie najgorsze ganki podczas roamingu.

Sami zobaczcie, jak ta bestia prezentuje się na Summoner’s Rift!

Na tym filmiku możecie podpatrzeć mechaniki, które oczywiście możecie zastosować, ponieważ są tutaj dobrze widoczne i ukazują potencjał Azira. Słowa chyba nie opiszą tak dobrze technik, jak ten filmik.

Lubiłem obserwować, jak gra profesjonalny gracz tą postacią i wzorowałem się Fakerze do czasu, aż nie odnalazłem swojego stylu. Już na samym początku (2:30) możecie zobaczyć zastosowanie Exhausta na Władcy Piasku.

Kontrowanie

Jak już zapewne wiecie – głównym źródłem obrażeń Azira są jego żołnierze, a bez nich jest średnio użyteczny. Walcząc z nim, priorytetem jest wyjście poza zasięg wojowników. Nawet gdy nie mamy zbyt dużo czasu na przemieszczenie się, należy się odsunąć na taką odległość, aby obrywać co najwyżej od jednego piaskowego wroga, nie ma co stać w centrum dwóch czy trzech takich pionkó,w otrzymując przy tym kolosalne obrażenia.

Staraj się nie stać pomiędzy Azirem a żołnierzem, ponieważ CC z jego „E” może zaboleć.

Dla Azira cięższe jest kontrolowane atakowanie z daleka, niżeli z bliska. Staraj się walczyć z jak największym dystansem, jaki jesteś w stanie osiągnąć, gdyż Władcy Piasku będzie ciężej wprowadzić Cię w jakąkolwiek pułapkę i nie będzie mógł nagle użyć swojego „R”.

Postacie, które posiadają dasha mają możliwość odskoczenia od żołnierzy, co oczywiście nie jest przyjemną rzeczą dla Azira. Pamiętaj, że odskoku najlepiej użyć dopiero po przemieszczeniu przez niego żołnierzy. Grając przeciwko Azirowi staraj się dashować po użyciu jego „Q”, aby nie mógł kontratakować, natomiast grając nim najlepiej podłożyć żołnierza pod nogi przeciwnika, a dopiero po dashu użyć „Q”.